دردهای پس از تعویض مفصل زانو

دردهای پس از تعویض مفصل زانو

دردهای پس از تعویض مفصل زانو (آرتروپلاستی) می توانند علل های مختلفی داشته باشند و باعث محدودیت حرکتی زانو و نارضایتی بیمار از جراحی تعویض مفصل باشند.

مدت زمان و علائم بستگی به علت اصلی درد دارد و ممکن است عوامل زمینه ای زیر دخیل باشند که لازم است توسط پزشک مورد بررسی قرار گیرند:

• شل شدن اجزای پروتز
• مشکلات پاتلوفمورال
• علل مکانیکی و اعمال فشار بیش از حد بر روی مفصل زانو بعد از جراحی
• عفونت
• آسیب ساختارهای اطراف مانند اعصاب و تاندون و یا انسداد عروقی (ترومبوز)
• شکستگی های تصادفی استخوان که هنگام اتصال ایمپلنت زانو ممکن است رخ دهند و در حین جراحی قابل مشاهده نیستند
• شکستگی های اطراف ایمپلنت مفصل زانو به خصوص در بیماران مسن دچار پوکی استخوان
• عوامل روانشناختی (افسردگی ، کاهش آستانه درد موضعی و ..)

تشخیص علت درد مزمن بعد از تعویض مفصل زانو

معاینه بالینی توسط پزشک و بررسی دقیق از تاریخچه بیماران مبتلا به درد مداوم به دنبال تعویض زانو:

• علائمی نظیر جابجا شدگی ، احساس گرمی، قرمزی و تورم را باید به عنوان علائم هشدار در نظر گرفت.
• بروز ترشح ناگهانی و تب و درد عضلانی در ناحیه عمل ممکن است نشان دهنده التهاب جدی در مفصل زانو باشد
• درد همراه با تورم ، قرمزی و تب علائم بارز عفونت است.
• بروز درد حاد حاکی از شکستگی یا آسیب دیدگی است.
• تغییر شکل زانو نشانه ای از یک مشکل پاتلوفمورال است.
• اگر درد خفیف ، تورم و رنگ آبی در پا ایجاد شود ممکن است انسداد عروق پا رخ داده باشد، این عوارض معمولا در مدت کوتاهی پس از عمل اتفاق می‌افتند.

تصویربرداری تشخیصی:

رادیوگرافی و سی تی اسکن و يا اسكن هسته اي استخوان می‌توانند جابجا شدن، شل شدن و دررفتگی پروتز را نشان دهند.

آزمایش خون:

بررسی سرولوژیکی و میکروبیولوژیکی به منظور برای بررسی وجود التهاب یا عفونت

روش های درمان درد مزمن پس از عمل تعویض مفصل زانو

روش درمانی انتخابی بستگی به علت درد دارد و بعید است که درمان کورکورانه به نتیجه مطلوبی منجر شود. به طور کلی برای مقابله با درد مزمن پس از آرتروپلاستی زانو اقدامات زیر انجام می شوند:

• برنامه های دارویی: درد پس از جراحی تعویض مفصل زانو باید در بیمارستان تا حد زیادی از بین برود. دردی که بلافاصله بعد از عمل به وجود می آید با داروی مسکن درمان می شود. اگر درد پایدار باشد ممکن است دارو درمانی طولانی مدت نیاز باشد. درمان درد تحت نظر پزشک با داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن ، دیکلوفناک یا ناپروکسن می‌تواند انجام شود و اگر این داروها موثر نباشند ، ممکن است پزشک همراه با آنها داروهای مخدر نیز تجویز کند.
• انجام منظم و پیوسته فیزیوتراپی : در بیشتر موارد فیزیوتراپی کمک موثری در بهبود درد دارد
• تغییر عادات حرکتی و اجتناب از انجام فعالیت های سنگین
• بلوک عصب‌های محیطی
• جلوگیری از اضافه وزن
• در صورت شل شدن یا شکستن پروتز جدید ، داروهای مسکن فقط درد را از بین می برند ، اما علت را از بین نمی برند. در این گونه موارد تعویض مجدد مفصل زانو و جایگزینی پروتز باید انجام شود.
• اگر وجود عفونت در زانو تایید شود ، لازم است بسته به زمان و میزان عفونت برای درمان آن اقدام شود. باید توجه داشت که عفونت زانو مساله ای جدی است و صرفا با اتکا به آنتی بیوتیک نمی توان آن را درمان کرد .
• در صورتی که علت درد انسداد عروقی باشد، ممکن است پزشک داروهای رقیق کننده خون را تجویز کند