سینووکتومی آرتروسکوپیک زانو

سینووکتومی آرتروسکوپیک زانو سینووکتومی زانو یک روش جراحی است که در آن بخشی یا تمام بافت سینوویال (بافت پوشاننده مفصل که مایع سینوویال تولید می‌کند) از مفصل زانو برداشته می‌شود. سینوویال ملتهب (سینوویوم) باعث التهاب و درد در زانو، کاهش عملکرد و یا محدودیت دامنه حرکتی زانو می‌شود. میزان بافت سینوویوم ملتهبی که برداشته می‌شود […]

آنچه در این مقاله می خوانید

    سینووکتومی آرتروسکوپیک زانو

    سینووکتومی زانو یک روش جراحی است که در آن بخشی یا تمام بافت سینوویال (بافت پوشاننده مفصل که مایع سینوویال تولید می‌کند) از مفصل زانو برداشته می‌شود. سینوویال ملتهب (سینوویوم) باعث التهاب و درد در زانو، کاهش عملکرد و یا محدودیت دامنه حرکتی زانو می‌شود. میزان بافت سینوویوم ملتهبی که برداشته می‌شود به شدت آسیب بافت سینوویوم بستگی دارد.

     

    سینووکتومی آرتروسکوپیک زانو

    سینووکتومی آرتروسکوپیک زانو

    جراحی سینووکتومی زانو معمولاً برای بهبود بیماری‌هایی مانند آرتریت روماتوئید، سینوویت مزمن، آرتروز التهابی، روماتوئید آرتریت جوانان، PVNS ( Synovitis Pigmented Villonodular)  ، سینوویال استئوکندروماتوزیس و سایر بیماری‌هایی که منجر به آسیب لایه‌ی سینوویوم می‌شوند کاربرد دارد .هدف از این جراحی کاهش درد، بهبود عملکرد مفصل آسیب دیده و افزایش دامنه حرکتی زانو است.

     

    به طورکلی بیشترین مفصلی که تحت عمل جراحی سینووکتومی قرار می گیرد مفصل زانو است، با این حال ممکن است در مفاصل دیگری چون مفصل قوزک پا، آرنج، شانه‌ها، مچ دست و انگشتان نیز سینوکتومی انجام شود.

     

    باید توجه داشته باشم که سینووکتومی بیماری را درمان نمی کند، اما می تواند علائم عارضه را موقتا تسکین دهد، معمولا در بیمارانی که درد قابل توجه پس از 6 تا 12 ماه درمان دارویی یا تزریق کورتیکواستروئید بهبود نیافته اند، سینووکتومی می‌تواند تاثیر بسیار مثبتی در کاهش درد و بهبود عملکرد زانو داشته‌ باشد.

    یکی از نگرانی ها و دغدغه ها در عمل سینووکتومی نتایج درمان است. بهترین نتایج سینووکتومی زانو زمانی حاصل می شود که جراحی در مراحل اولیه درگیری سینویوم ، زمانی که تغییرات تخریبی شدید استخوانی به وجود نیامده است انجام شود. هر چه میزان آسیب به غضروف کمتر باشد نتیجه‌ی سینووکتومی نیز بهتر خواهد بود.

     

     روش های سینوکتومی

    دو روش کلی برای انجام سینووکتومی وجود دارد.

    1. به صورت یک عمل جراحی باز
    2. سینووکتومی آرتروسکوپیک

     

    جراحی سینوکتومی آرتروسکوپیک زانو

    در سینووکتومی آرتروسکوپیک، بافت سینوویال از طریق برش‌های کوچک و با استفاده از دوربین و ابزارهای جراحی مخصوص برداشته می‌شود. به طور کلی سینوکتومی آرتروسکوپیک نسبت به سینووکتومی باز ، عوارض کمتر ، دوره نقاهت کوتاه‌تر ونتایج بهتری دارد. سینوکتومی آرتروسکوپیک باید توسط پزشک حاذق و با تجربه انجام شود.

     

    سینووکتومی آرتروسکوپیک زانو

    سینووکتومی آرتروسکوپیک زانو

     

    مزیت سینووکتومی آرتروسکوپیک :

    • سینوکتومی آرتروسکوپیک نسبت به حالت باز کمتر تهاجمی است و با آسیب کمتر به بافت‌های اطراف همراه است
    • کاهش خطر عفونت نسبت به جراحی باز
    • بهبود عملکرد مفصل و افزایش دامنه حرکتی: از دست دادن دامنه حرکتی در سینووکتومی آرتروسکوپیک به طور چشمگیری کمتر از روش باز است (علت کاهش دامنه حرکتی بعد از سینووکتومی باز صدمه کپسول و لایه های پیرامون زانو و اختلال خون رسانی می باشد)
    • همچنین مدت بستری و مصرف مسکن پس از جراحی در بیمارانی که تحت سینوکتومی آرتروسکوپیک قرار گرفته اند کمتر است و بیماران درد کمتری را تجربه می کنند
    • دوره نقاهت کوتاه‌تر نسبت به جراحی باز: در سینووکتومی آرتروسکوپیک بازتوانی پس از جراحی سریعتر خواهد بود و بیمار می توانند زودتر به زندگی خود برگردد.

     

    خطرات و عوارض سینووکتومی زانو

    • این جراحی می تواند با عود بالای سینوویت همراه باشد و گاه لازم است یک مفصل در چند نوبت عمل شود.
    • در صورتی که سینوویال ملتهب درمان نشود می تواند در نهایت به تخریب کامل غضروف زانو منجر شده و فرد به جراحی تعویض کامل زانو نیازمند خواهدبود.
    • مانند هر جراحی دیگری این نوع جراحی نیز ممکن است با عوارضی همراه باشد، ولی به طور کلی، عوارض سینووکتومی بسیار کم است. سفتی زانو پس از سینووکتومی جزو عوارض قابل انتظار است و پس از جراحی باز بیشتر از جراحی آرتروسکوپی رخ می‌دهد. سفتی پس از جراحی با فیزیوتراپی رفع می‌شود.
    • سایر عوارض مانند خطر عفونت و خونریزی در مفصل زانو در موارد کمی ممکن است بروز کنند.

     

    بازتوانی پس از جراحی سینووکتومی زانو

    مدت زمان بهبودی تا حد زیادی به تکنیک جراحی مورد استفاده بستگی دارد.

    فیزیوتراپی معمولا یک یا دو روز پس از جراحی با هدف افزایش انعطاف مفصل زانو شروع می‌شود ، همچنین داروهایی که فرایند التهاب سینوویال را به تاخیر می‌اندازند تجویز می شوند.