پارگی جدا شده رباط جانبی خارجی زانو (LCL) نسبت به سایر آسیب های رباط ، مانند پارگی رباط جانبی داخلی (MCL) یا پارگی رباط صلیبی قدامی (ACL) ، کمتر رایج است، با این حال برخی فعالیت ها و عوامل خطر مانند ورزش های تماسی یا ورزش هایی که شامل چرخش سریع یا تغییر جهت است (مانند فوتبال ، بسکتبال ، اسکی و هاکی) و همچنین آسیب هایی مانند دررفتگی زانو ، افراد را بیشتر در معرض آسیب LCL قرار می دهند.
در اکثر موارد مکانیسم آسیب عبارتند از:
- ضربه مستقیم به قسمت داخل زانو
- تغییر سریع جهت یا چرخش روی یک پا
- فرود نامناسب در هنگام پرش
- هایپراکستنشن زانو
گرچه آسیب های LCL بیشتر در حین ورزش رخ می دهد ، این رباط می تواند در سایر حوادث مانند لیز خوردن بر روی سطح مرطوب یا ردکردن یک پله هنگام استفاده از پله آسیب ببیند
علائم
در افراد مبتلا به آسیب رباط جانبی خارجی زانو (LCL) اغلب ترکیبی از علائم زیر مشاهده می شود:
- درد در قسمت خارجی زانو: بسته به شدت پارگی می تواند خفیف تا شدید باشد
- حساسیت به لمس در قسمت خارجی زانو
- تورم در امتداد قسمت خارجی زانو: این می تواند بلافاصله پس از آسیب اتفاق بیفتد یا تا 2 یا 3 ساعت پس از وقوع ایجاد شود
- کاهش دامنه حرکتی: برخی حرکات مانند خم شدن در زانو ممکن است مشکل باشد
- کبودی: برخی از افراد ممکن است در قسمت بیرونی زانو دچار کبودی شوند، که ناشی از پارگی رگ های خونی کوچک در زیر پوست است
- بی ثباتی زانو و مشکل تحمل وزن بسته به شدت آسیب : افرادی که پارگی های شدیدتری دارند ممکن است در تحمل وزن روی پای آسیب دیده مانند ایستادن و راه رفتن دچار مشکل شوند
- بی حسی پا: اگر عصب پرونئال ، واقع در نزدیکی LCL ، در حین آسیب کشیده شود یا تحت تأثیر تورم بافت قرار گیرد ، ممکن است فرد دچار بی حسی پا شود
درمان های جراحی پارگی LCL
در مواردی که پارگی کامل باشد و با درمان غیر جراحی قابل بهبود نباشد یا زمانی که پارگی همراه با آسیب سایر لیگامان های زانو باشد جراحی به عنوان درمان اصلی مد نظر قرار می گیرد:
جراحی ترمیم پارگی LCL
جراحی ترمیم بیشتر در دو نوع پارگی LCL انجام می شود:
- زمانی است که آسیب در جایی قرار می گیرد که رباط به استخوان ران (استخوان ران) یا استخوان ساق پا (درشت نی) متصل می شود. جراح با استفاده از نخ ، پیچ و .. رباط پاره شده را دوباره به استخوان وصل می کند. ترمیم LCL معمولاً یک روش باز است زیرا LCL در خارج از مفصل زانو قرار دارد.
- نوع دیگر جراحی ترمیم زمانی انجام می شود که LCL در وسط پاره شود. در این موارد انتهای پاره شده به یکدیگر دوخته می شوند . این جراحی تنها در صورتی مناسب است که پارگی نسبتاً جدید باشد (ظرف چند روز اول پس از بروز آسیب).
جراحی بازسازی LCL
اگر رباط جانبی جانبی ترمیم نشود ، جراحی بازسازی را توصیه می شود. در بازسازی LCL ، جراح بافت LCL آسیب دیده را برداشته و پیوند تاندون را جایگزین آن می کند. پیوند تاندون معمولاً از تاندونهای دیگر زانو مانند تاندون همسترینگ یا از یک فرد اهداکننده گرفته می شود.
جراحی بازسازی LCL یک روش باز است ، به این طریق که جراح 1 یا 2 برش بزرگ در قسمت خارجی زانو ایجاد می کند تا دید کاملی از ناحیه داشته باشد، سپس با استفاده از پیچ های جراحی و بخیه ، پیوند را به استخوان فمور و استخوان نازک نی (استخوان ساق پا) متصل می کند.
بازتوانی پس از جراحی LCL
زمان دقیق بهبودی بعد از جراحی LCL به شدت پارگی و وجود سایر آسیب های زانو بستگی دارد.
پس از ترک بیمارستان ، بهبودی اغلب شامل موارد زیر است:
- استفاده از عصا تا 6 هفته
- داروهای ضد درد
- فیزیوتراپی
بسته به نوع فعالیتی که فرد مایل است به آن بازگردد ، به ویژه کسانی که در فعالیت های شدید شرکت می کنند ، بهبود کامل می تواند تا 6 ماه به طول انجامد.
پیشگیری از پارگی LCL
جلوگیری از پارگی LCL دشوار است. با این حال ، اقدامات احتیاطی خاصی می تواند انجام شود که می توانند موثر باشند:
- استفاده از تکنیک مناسب و یادگیری موقعیت صحیح زانو هنگام انجام فعالیت های بدنی به ویژه هنگام پریدن ، بلند کردن و چرخش
- تقویت و افزایش انعطاف پذیری عضلات اطراف زانو
- استفاده از زانوبند، برخی از ورزشکاران ، مانند دوچرخه سواران فوتبال یا اسکی بازان ، ممکن است با پوشیدن زانوبندهای مخصوص احتمال پارگی LCL را کاهش دهند
