روش های درمانی Joint Preservation (باحفظ مفصل) آرتروز زانو
منظور از روش درمانی Joint Preservation یا حفظ مفصل زانو روش های درمانی غیر جراحی یا جراحی می باشد که در مراحل ابتدایی تر استئوآرتریت (آرتروز) زانو، به جای جراحی تعویض مفصل زانو انجام می شوند.
درمان های Joint Preservation بیشتر در کدام بیماران انجام می شوند؟
- برای بیماران جوانتر و فعالتر به منظور به عقب انداختن جراحی تعویض مفصل زانو استفاده می شود.
- بیمارانی که دچار استئوآرتریت (آرتروز) در یک قسمت از مفصل زانو هستند و بخش دیگر زانو سالم است.
- درمان های Joint Preservation بیشتر در استئوآرتریت های خفیف یا متوسط انجام می شود.
عوامل موثر دیگر در نتیجه درمان های Joint Preservation عبارتند از:
- وزن بیمار: هرچه وزن بیمار بیشتر باشد نیروی بیشتری به مفصل زانو وارد شده و زانو بیشتر در معرض آسیب قرار می گیرد. کاهش وزن یکی از موثر ترین روش ها برای بهبود نتیجه درمان های Joint preservation می باشد.
- قدرت عضلات اطراف زانو: عضلات اطراف زانو به غیر از وظیفه در حرکت، با جذب نیروهایی که به مفصل وارد می شود، به عنوان یک محافظ برای مفصل زانو عمل می کنند. در نتیجه تقویت عضلات اطراف زانو نیز در بهبود نتیجه درمان اثر زیادی دارد.
روش های درمانی غیر جراحی Joint Preservation
- تزریق هیالورونیک اسید: تزریق هیالورونیک اسید (viscosupplementation) باعث کاهش درد زانوی بیمار شده و به بیمار کمک می کند که فعالیت های روزانه خود را همانند قبل انجام دهد. معمولا تاثیر کاهش درد در این درمان 3 الی 9 ماه باقی می ماند و بعد از این مدت تزریق را می توان نهایتا تا 2 مرتبه تکرار کرد.
- تزریق سلول های بنیادی: درمان با سلول های بنیادی از درد مفصل زانو و سرعت پیشرفت بیماری در بیماران مبتلا به استئوآرتریت متوسط تا مدت زمان محدودی می کاهد.
روش های درمانی جراحی Joint Preservation
- آرتروسکوپی: در این روش با کمک آرتروسکوپ بافت اسکار، قطعات استخوانی شکسته، اسپور استخوانی و قطعات آسیب دیده غضروفی برداشته می شوند. با این روش بین ۶ تا ۱۸ ماه درد و علائم بیمار کاهش می یابد.
- جراحی میکروفرکچر (Microfracture): جراحی میکروفرکچر نیز به روش آرتروسکوپی بوده و بیشتر برای بیمارانی که دچار ضایعات غضروفی موضعی در مفصل زانو هستند، استفاده می شود. در این روش ابتدا غضروف آسیب دیده برداشته می شود. سپس به کمک ابزاری تیز بر روی استخوان محل ضایعه سوراخ های کوچکی ایجاد می شوند. پس از سوراخ شدن استخوان سلول های بنیادی و خون از استخوان به محل ضایعه آمده و روی ضایعه ایجاد لخته خون می نماید. این لخته نهایتا به بافتی مقاوم و صاف که بیشتر از جنس غضروف هیالین (hyaline cartilage) و غضروف رشته ای (fibrocartilage) است، تبدیل می شود.
تصویر راست نمای آرتروسکوپی همان ضایعه پس از انجام جراحی میکروفرکچر
- موزائیک پلاستی: در این جراحی پلاگ هایی استوانه ای شکل از نواحی کم فشار غضروف سالم خود بیمار (نواحی در مفصل که وزن کمتری بر رویشان وارد می شود) برداشته شده و در نواحی آسیب دیده کاشته می شود. این پلاگ ها شامل غضروف و استخوان زیر آن می باشند و قطری در حدود چند میلیمتر دارند. این جراحی می تواند به روش آرتروسکوپی و یا در ضایعات بزرگ به صورت جراحی باز انجام گیرد.
فیلم از جراحی موزائیک پلاستی توسط دکتر سلیمانها
- استئوتومی: در این تکنیک هدف اصلاح راستای مفصل زانو از طریق برش و تغییر شکل استخوان فمور یا تیبیا است. در مواردی که یک طرف زانو در اثر انحراف محور دچار مراحل اولیه استئوآرتریت شده با تغییر راستا و انتقال وزن به قسمت سالم زانو درد کاهش یافته و عملکرد مفصل زانو بهبود می یابد.
- بازسازی استخوانی غضروفی (Osteochondral) با پیوند آلوگرافت: در این جراحی پلاگ هایی دارای بافت غضروف و استخوان زیر آن، از فرد اهدا کننده برداشته شده و در محل ضایعه در زانو پیوند زده می شود.
همراهان عزیز برای مشاهده پاتلا باجا (Patella Baja) کلیک کنید.
همراهان عزیز برای مشاهده مشکلات و بیماری های دیگر زانو کلیک کنید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت
