کاربرد نوار عصب و عضله در تشخیص دردهای ناحیه زانو
نوار عصب و عضله یکی از تست های کمک کننده در تشخیص صدمات عصب و یا دردهای اندام های تحتانی و ناحیه زانو در بیماران دچار درد عضلانی یا بی حسی می باشد. با انجام این تستها پزشک می تواند عملکرد نخاع ، ریشه های عصبی و اعصاب و عضلات کنترل کننده اندامهای تحتانی را مورد بررسی قرار داده و تشخیص دهد چه میزان از اعصاب تحت تأثیر قرار گرفته اند .
در برخی بیماران دچار درد شدید در اندامهای تحتانی ممکن است ام آر آی و سونوگرافی نرمال باشد اما تست نوار عصب و عضله نشان دهنده عوارضی نظیر درگیری دیسک فقرات کمری،فشار ثانویه روی عصب به علت برخی بیماری ها، گیر افتادگی عصب و … باشد.
نوار عصب و عضله اطلاعات مفیدی درباره فعالیت الکتریکی عضلات و اعصاب ارائه میکند و پزشک معالج می تواند طیف وسیعی از اختلالات و آسیبهای عصبی و عضلانی را از این طریق تشخیص دهد، که می تواند شامل موارد زیر باشند:
- اختلالات عصبی مانند ALS
- نوروپاتی محیطی: آسیب عصبی در پاها، دستها یا بازو ،نوروپاتی دیابتی محیطی، نوروپاتی عصب فمورال
- مشکلات حرکتی مانند کشیدن عضلات به صورت غیرارادی ، اسپاسم و سفت شدن و یا حرکات سریع ناگهانی و غیر قابل کنترل عضلات
- آسیبهای ریشه عصب یا ریسمان نخاعی مانند دیسک فتق و سیاتیک
- سندروم خروجی ترواکیک (O.S) Thoracic outlet syndrome
- بررسی آسیب عصب بعد از ضرباتی که به اندام وارد می گردد
- فشردهشدن عصبی مانند سندروم تونل کارپ
- پلی میوزیت ( بیماری عضلانی التهابی است که باعث کاهش قدرت عضله میشود )
- تحلیل رفتن عضلات مانند دیستروفی عضلانی
احساس گزگز در پا، احساس ورم کف پا ، داغی کف پا یا برعکس سردی و یخ بودن کف پا علائم دیگری است که معمولا منشا آن درگیری عصب در قسمتهای پایینی ستون فقرات می باشد و به کمک تست نوار عصب و عضله قابل تشخیص است.
همچنین در بسیاری از بیماران علائم درگیری عصب در کمر و گردن آنها ، خود را به صورت درد استخوان های پا یا استخوان های دست نشان می دهد.
علاوه بر این ، در برخی موارد بیمارانی که تحت عمل جراحی زانو قرار گرفته اند ، ممکن است به دلیل درگیری عصب در آنها ، دچار مشکل شده باشد.
نوار عصب عضله پا یک تست غیر تهاجمی و بی خطر می باشد. معمولا این دو تست هم زمان استفاده شوند. این آزمایشات با هم میتوانند اختلالات اعصاب، عضلات یا هر دو را تشخیص دهند و عبارتند از:
نوار عضله یا الکترومیوگرافی (Electro-myography) EMG :
در این تست فعالیت الکتریکی عضلات را در حالت استراحت و در هنگام انقباض اندازه گیری میشود. این تست با قرار دادن یک الکترود سوزنی بسیار نازک از طریق پوست به عضله انجام می شود. الکترود موجود در سوزن فعالیت الکتریکی عضلات را دریافت می کند، این فعالیت در یک مانیتور نزدیک ظاهر می شود و ممکن است از طریق یک بلندگو شنیده شود. پس از قرار دادن الکترودها ، ممکن است از فرد خواسته شود که عضله را منقبض کند ( به عنوان مثال ، زانوی خود را خم کند)، فعالیت الکتریکی دیده شده بر روی مانیتور ، اطلاعاتی در مورد توانایی عضله فرد در پاسخ دادن هنگام تحریک اعصاب عضلات فراهم می کند.
این تست به تشخیص بیماری هایی که به بافت عضلانی ، اعصاب یا اتصالات بین عصب و عضله آسیب می رسانند کمک می کند. همچنین می تواند در یافتن علت و ارزیابی ضعف عضلانی ، فلج یا کشیدگی عضلات ، یافتن دلایل بیحسی و سوزن سوزن شدن و درد عضلات استفاده شود . با این حال ، EMG بیماری مغز یا نخاع را نشان نمی دهد.
نوار عصب یا مطالعه هدایت عصب (Nerve conduction studies) NCS :
این تست با هدف اندازه گیری اینکه عصب ها چگونه و به چه سرعتی می توانند سیگنال های الکتریکی ارسال کنند، انجام می شود.
بررسی هدایت عصب برای کشف آسیب به سیستم عصبی محیطی انجام شده است که شامل تمام اعصاب متصل به مغز و نخاع و همچنین اعصاب کوچکتری که از آن اعصاب منشعب می شوند. این تست اغلب برای کمک به یافتن مشکلات عصبی مانند سندرم تونل کارپال یا سندرم گیلن باره استفاده می شود.
این تست شامل چندین الکترود سطحی (دیسکهای فلزی نازک کوچک) است که با نوار چسب به پوست متصل می شوند و برای رساندن و تشخیص شوکهای الکتریکی استفاده میشوند. یک الکترود ساطع کننده مستقیماً روی عصب قرار می گیرد و یک الکترود ضبط کننده روی عضلات کنترل شده توسط آن عصب قرار می گیرد. چندین پالس الکتریکی سریع به عصب داده می شود و مدت زمان انقباض عضله در پاسخ به نبض الکتریکی ثبت می شود. به سرعت پاسخ سرعت هدایت گفته می شود.