آسیب تاندون های اطراف زانو

آسیب تاندون های اطراف زانو

تاندون ها رشته های محکمی از بافت پیوندی هستند که عضلات را به استخوان ها متصل می کنند.

به طور کلی آسیب های تاندون عضله معمولا به علت اعمال نیروهای کششی شدید و ناگهانی به عضله در هنگام انقباض آن (به خصوص حین فعالیت ورزشی) ، ترومای مستقیم ، خستگی عضلانی  و یا گرم نکردن کافی پیش از شروع تمرین ایجاد می شود.

در برخی موارد نیز بیماری های مزمن ( مانند آرتریت روماتوئید، بیماری های مزمن کلیوی، دیابت، دیالیز، نقرس، لوسمی و عفونت و..) و یا استفاده از برخی داروهای حاوی ترکیبات کورتیکواستروئید و بعضی از آنتی بیوتیک ها ممکن است باعث ضعف شدن تاندون شده و یک نیروی مختصری می تواند موجب پارگی تاندون عضله شود.

سابقه آسیب اندام تحتانی و یا سابقه آسیب دیدگی قبلی عضله ، عدم انعطاف پذیری (سفتی عضلات)، ضعف عضلات، افزایش سن، عدم تعادل عضلانی نیز می توانند از علل آسیب های تاندون عضلات اطراف زانو باشند.

انواع آسیب های تاندون عضلات اطراف زانو شامل موارد زیر است:

• آسیب به تاندون عضله می تواند بصورت کشیدگی عضلانی و یا پارگی کامل و ناکامل فیبرهای عضلانی و تاندون و یا التهاب تاندون( تاندونوپاتی یا تاندونیت) باشد. پارگی های وسیع و کامل تاندون می تواند باعث آسیب های ناتوان کننده و نیازمند جراحی باشد.
• التهاب تاندون معمولاً با استفاده بیش از حد از این عضلات و یا تبدیل یک آسیب جدید به یک آسیب بهبودنیافته قدیمی در تاندون ایجاد شود. در برخی از افراد، این التهاب به دنبال یک آسیب ناگهانی رخ می دهد.
• در آسیب های شدیدتر ، ممکن است تاندون کاملا از استخوان جدا شود و یا حتی قسمتی از استخوان را همراه خود بکند، که به آن شکستگی کندگی (avulsion) گفته می شود.

علائم آسیب های تاندون عضلات اطراف زانو

• درد در ناحیه آسیب دیده : شدت درد در حین حرکت بیشتر می شود و ممکن است با تورم و یا کبودی در محل آسیب همراه باشد.
• ضعف قابل توجه در عضلات ناحیه زانو
• سفتی و تورم عضلات و مفاصل
• کاهش توانایی خم کردن زانو
• تشکیل میوزیت اوسیفیکان( استخوانی شدن بافت عضله) در سطوح شدید آسیب دیدگی
• هنگام فشار دادن یا لمس ممکن است قطعه استخوان جدا شده احساس شود

تشخیص آسیب های تاندون عضلات اطراف زانو

• معاینه توسط پزشک و بررسی مکانیسم ایجاد آسیب
• MRI : تشخیص قطعی این آسیب ها با کمک MRI میسر می شود .MRI می تواند تصویر خوبی از بافت های نرم مانند عضله را نشان دهد. در نتیجه می تواند به تایید تشخیص آسیب ، شدت و میزان کشش تاندون و یکپارچگی ساختار استخوانی، خونریزی های بافت نرم و آسیب های غلاف عضلانی استفاده شود
• X-ray: به کمک گرافی ساده می توان شکستگی کندگی (جدا شدن تکه ازاستخوان همراه تاندون همسترینگ) را تشخیص داد.

روش های درمان آسیب های تاندون عضلات اطراف زانو

بازگشت به ورزش قبل از بهبودی کامل آسیب می تواند باعث آسیب های شدیدتر شود.

درمان غیرجراحی:

اگر کشیدگی و پارگی تاندون عضله به صورت جزئی باشد، با مدتی بی حرکتی و سپس شروع نرمش های کششی و تقویتی تا حدود زیادی بهبود می یابند. استراحت، کمپرس یخ برای کاهش التهاب و درد ( روزانه چندین مرتبه هر بار به مدت 10 تا 15 دقیقه) ، استفاده از یک بریس و یا باند کشی و داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی و یا تزریق کورتیکواستروئید نیز موثر هستند.

درمان جراحی:

در موارد پارگی کامل تاندون و یا در صورت شکستگی کندگی محل اتصال تاندون ، درمان بصورت عمل جراحی و با اتصال مجدد تاندون عضله به استخوان انجام می شود و فیزیوتراپی جهت بازیابی فعالیت کامل زانو لازم خواهند بود.

گاهی اوقات بخصوص در موارد مزمن ترمیم تاندون پاره شده نیاز به استفاده از پیوند یا گرافت دارد.

بعد از عمل جراحی تمرینات توانبخشی شامل  فیزیوتراپی وتمرینات افزایش قدرت عضلات همسترینگ برای برگرداندن محدوده حرکت طبیعی باید آغاز شود. زمان بهبودی پس از جراحی بسته به شدت و محل آسیب می‌تواند متغیر باشد.

دکتر سلیمانها

متخصص ارتوپدی و فوق تخصص جراحی زانو ( mehran soleymanha )
استاد تمام گروه ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی گیلان و عضو انجمن جراحان زانو و آسیب های ورزشی
کلینیک زانوی رشت (rasht knee clinic)