درمان جراحی پارگی تاندون های اطراف زانو

درمان جراحی پارگی تاندون های اطراف زانو

پارگی تاندون های اطراف مفصل زانو معمولا به علت اعمال نیروهای کششی شدید و ناگهانی عضله در هنگام انقباض آن به خصوص حین فعالیت ورزشی، ترومای مستقیم، خستگی عضلانی و یا گرم نکردن کافی پیش از شروع تمرین ایجاد می شود.

در برخی موارد نیز بیماری های مزمن مانند آرتریت روماتوئید، بیماری های مزمن کلیوی، دیابت، نقرس، لوسمی و عفونت می توانند احتمال بروز این عارضه را تشدید کنند.

همچنین استفاده از برخی داروهای حاوی ترکیبات کورتیکواستروئید و بعضی از آنتی بیوتیک ها ممکن است باعث ضعف شدن تاندون شده و حتی یک نیروی مختصر می تواند موجب پارگی تاندون عضله شود.

در آسیب های شدیدتر ممکن است حین جدا شدن تاندون قسمتی از استخوان را همراه خود بکند، که به این حالت شکستگی کندگی گفته می شود.

درمان

• در موارد پارگی ناکامل یا جداشدگی های ایزوله و مختصر تاندون، معمولا درمان های غیرجراحی شامل استراحت، کمپرس یخ، استفاده از باند کشی و داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی موثر هستند و در بیشتر موارد ورزشکاران پس از 4 تا 6 هفته به فعالیت ورزشی بر می گردند.

• در پارگی های کامل تاندون و نیز در مواردی که درمان های غیر جراحی بهبودی در وضعیت بیمار ایجاد نکنند درمان جراحی توصیه می شود.

در جراحی دو انتهای تاندون پاره شده به هم دوخته می شوند. در این جراحی توجه به فشار روی تاندون بسیار اهمیت دارد و تاندون پس از دوخته شدن نباید خیلی سفت و یا خیلی شل باشد.

در مواردی که پارگی تاندون به صورت شکستگی کندگی محل اتصال تاندون با استخوان است، درمان بصورت عمل جراحی و با اتصال مجدد تاندون عضله به استخوان انجام می شود. در این جراحی عضله به محل طبیعی خود کشیده شده سپس تاندون به کمک بخیه های مخصوص به محل طبیعی خود روی استخوان متصل می شود.

• اکثر افرادی که دچار پارگی تاندون چهارسر شده اند نیاز به جراحی دارند.
• در موارد حاد درمان بصورت ترمیم محل پارگی است و در موارد مزمن بازسازی لیگامانی صورت می گیرد.
• گاهی اوقات بخصوص در موارد مزمن ترمیم تاندون پاره شده نیاز به استفاده از پیوند یا گرافت دارد.
• مدت زمان بستری بودن در بیمارستان پس از جراحی معمولا یک شب است
• جراحی می تواند تحت بی حسی اسپاینال و بی حس شدن اندام های تحتانی و یا بیهوشی عمومی انجام شود.

عوارض عدم درمان به موقع

تاندون پاره شده در زانو معمولاً به خودی خود بهبود نیافته و درمان نمی شود. در صورت عدم درمان این عارضه، ماهیچه های چهارسر ران ضعیف شده و انجام فعالیت های روزمره مانند راه رفتن و انجام فعالیت های روزانه با دشواری انجام می شوند. بنابراین عمل جراحی هر چه زودتر انجام شود نتیجه درمان بهتر است. تاخیر در درمان موجب فاصله گرفتن دو طرف پارگی شده و بهم رساندن مجدد آنها را بسیار مشکل می کند. اگر بیش از یک ماه از پارگی گذشته باشد بهم رساندن دو سر پارگی ممکن است ناممکن باشد. در این موارد پزشک جراح ممکن است از محل دیگری از بدن بیمار تاندون گرفته و در محل پارگی پیوند بزند.

بازتوانی بعد از جراحی

بعد از عمل جراحی ، زانو باید با استفاده از بریس زانو برای چند هفته در زاویه صحیح نگه داشته شود. بعد از برداشتن بریس که زمان آن را پزشک معالج تعیین می کند ، تمرینات توانبخشی شامل  فیزیوتراپی و تمرینات افزایش قدرت عضلات برای برگرداندن محدوده حرکت طبیعی زانو باید آغاز شود.

زمان بهبودی بعد از عمل جراحی به طور معمول تقریباً ۶ هفته طول می کشد اگرچه درد و تورم ممکن است به مدت ۳-۶ ماه ادامه داشته باشد. اجتناب از فعالیت های سنگین ورزشی می تواند به بهبود سریع تر کمک کند.

مشکلات بعد از جراحی

• شایعترین آنها ضعف در راست کردن زانو و محدودیت در خم کردن کامل زانو است.
• گاهی اوقات محل ترمیم مجدداً پاره می شود.

دکتر سلیمانها

متخصص ارتوپدی و فوق تخصص جراحی زانو ( mehran soleymanha )
استاد تمام گروه ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی گیلان و عضو انجمن جراحان زانو و آسیب های ورزشی
کلینیک زانوی رشت (rasht knee clinic)