اهمیت بررسی ضايعات ليگامانی در شكستگی های اطراف زانو

شكستگی استخوان های تیبیا و فمور از شكستگی های شايع استخوان های بلند به شمار می روند. تروماهای ناشی از سوانح رانندگی علت اصلی این شکستگی می باشند و در مردان بیشتر از زنان است.

با توجه به شیوع بالای این شکستگی ها درمان صحیح و کاهش عوارض در این ضایعات حائز اهمیت است.

این نوع شکستگی ها ، به خصوص در شکستگی های اطراف مفصلی ( در قسمت پروگزیمال تیبیا ، پلاتو ، دیستال فمور یا استخوان کشکک) ممكن است با آسيب همزمان مفصل زانو و ليگامانهای آن نظیر پارگی ليگامان ها، پارگی های منيسك ، ضايعات غضروفی و … همراه باشند.

همچنین در شکستگی های تنه فمور و تنه تیبیا نیز ممکن است این آسیب ها با شدت و وفور کمتر ایجاد شوند.

از این رو لازم است در مواجهه با شکستگی های اطراف مفصلی معاینه دقیق با هدف بررسی و درمان هرگونه آسیب لیگامانی احتمالی صورت گیرد.

از میان لیگامان های زانو، در شکستگی های اطراف مفصلی پارگی ACL شایع تر می باشد . این عارضه می تواند باعث آسیب  غضروف مفصلی زانو شده و زانو را مستعد استئوآرتریت کند . بر اساس مطالعات موجود، زنان در پارگی  ACL مستعدتر از مردان هستند که به علت اختلافات آناتومیک در مفاصل و ساختارهای پیرامون آن، افزایش شلی مفاصل و ویژگی های هورمونی متفاوت در زنان می باشد.

در صورت عدم توجه و درمان به موقع این ضایعات لیگامانی در این افراد ، با گذشت زمان ، افزایش سن یا افزایش وزن باعث افزایش وسعت و شدت آسیب های غضروف مفصلی می شود. از این رو توجه به اپیدمیولوژی این آسیب ها  به منظور پیشگیری از عوارض ثانویه حائز اهمیت است.

با توجه به شیوع بالای این نوع شکستگی در افراد جوان ، به نظر می رسد ارزیابی های اولیه جهت تشخیص زودهنگام، از اهمیت بالایی برخوردار باشد. پس از ثابت كردن شكستگي ، معاينه بالينی زانو ، پيگيري آسيب های لیگامانی و تشخيص زودرس در كاهش عوارض احتمالی مثل ناپايداری، كاهش دامنه حركتی و تخريب مفصل بسيار موثر خواهد بود.

توصیه می شود در کوتاهترین زمان بعد از آسیب و توانبخشی لازم ، اقدامات درمانی موثر صورت گیرد.

تشخیص ضايعات ليگاماني در شكستگي های اطراف زانو:

در موارد شکستگی های اطراف زانو ، معاینات اولیه تشخیص بالینی ضایعات لیگامان هاي زانو و منیسک ها محدودیت هایی دارد (شرایط اورژانس، درد و اضطراب بیمار)  و چندان دقیق نمی باشد، بنابراین در شرایط تروماي حاد و فقدان علائم آسیب لیگامانی و منیسک بررسی این ضایعات از روش های تشخیصی زیر مفید می باشند:

• MRI
• Stress view
• آرتروسکوپی