دررفتگی کشکک زانو و درمان آن
دررفتگی کشکک زانو زمانی رخ میدهد که کشکک از جای طبیعی خود واقع در شیار تروکلایاستخوان ران خارج شود.دررفتگی حاد اکثراً به راحتی با صاف کردن زانو و کمی فشار به کشکک به طرف داخل جااندازی می شود.نیاز به انجام رادیوگرافی دارد.
در 70 % موارد ضایعه غضروفی یا کندگی غضروفی استخوانی دارند و در 20 % موارد شکستگی های کوچک در استخوان کشکک دیده می شود.در بررسی MRI اکثریت موارد درجاتی از پارگی رباط MPFL بخصوص از طرف اتصال استخوان فمور دیده می شود.بعد از اولین دررفتگی، و انجام موفق جااندازی بسته، اگر در رادیوگرافی شکستگی دیده نشود چند روز آتل و سپس انجام فیزیوتراپی با بستن زانوبند مخصوص (Palumbo) صورت می گیرد. اگر همارتروز شدید و دردناک دارد نیاز به تخلیه در شرایط استریل دارد.
Cbrace شش هفته بعد از دررفتگی، تمام وقت و سپس فقط هنگام ورزش بکار می رود.در موارد عود دررفتگی یا متاستاز نیاز به ارزیابی دقیق و بررسی علت و پاتولوژی می باشد.
پس از یک بار دررفتگی زانو احتمال وقوع مجدد آن افزایش مییابد.باید برای پیشگیری از وقوع اتفاقات بعدی هر چه سریعتر اقدام به درمان دررفتگی کشک زانو کرد.اما بعد از دومین دررفتگی به احتمال 50 % احتمال عود مجدد وجود دارد و نیاز به عمل جراحی است.در مواردی که نیاز به جراحی وجود دارد، انجام رادیوگرافی نیمرخ زانو جهت تعیین ارتفاع کشکک ( احتمال patella alta ) و MRI و CT اسکن Axial جهت بررسی ناودان trochlea لازم است. و نوع جراحی متفاوت خواهد بود.در مواردی که آناتومی نرمال وجود دارد و در MRI پارگی رباط MPFL وجود دارد و با کمک اتوگرافت یا آلوگرافت این رباط مورد بازسازی قرار می گیرد، زیرا ترمیم آن مفید نیست.
علائم و نشانه های دررفتگی زانو:
- زانو قفل میشود و دیگر توان تحمل وزن بدن را ندارد.
- احساس درد در زانو هنگام نشستن
- کاسه زانو از جای خود به سمت کنار و بیرون میلغزد.
- تق تق یا خرت خرت دادن و صدا دادن زانو در زمان حرکت دادن آن
- احساس گرفتگی زانو در زمان حرکت دادن آن
- احساس درد جلوی زانو که با انجام فعالیت بیشتر می شود.
- سفتی و تورم زانو
علت دررفتگی کشکک زانو:
از علل شایع دررفتگی کشکک زانو عبارتند از:
- بالابودن کشکک (patella alta)
- بدشکلی تروکوآ (trochlear dysplasia)
- بدشکلی سطح کشکک (patellar dysplasia)
- بیرون قرار گرفتن برجستگی فوقانی تیبیا (tibial tubercle lateralization)
Q angle> 20̊
TT-TG > 20 mm
- external tibial torsion
- genu valgum
- femoral anteversion
- ضعف VMO
- شکستگی لیگمانی
- پارگی MPFL
که درمان هر کدام متفاوت می باشد.هنگام جراحی انجام آرتروسکوپی الزامی است.
درمان متناسب با پاتولوژی:
درمان دررفتگی زانو بدون جراحی
درمان غیرجراحی معمولاً فیزیوتراپی، به منظور تقویت عضلههای اطراف زانو،تسریع در بهبودی در رفتگی زانو، کاهش احتمال در رفتگی مجدد آن و بستن بریس، جهت نگه داشتن کاسه زانو در جای درست، را دربرمیگیرد. ضمناً از ارتوز نیز برای تنظیم و هممحوری پا و مچ استفاده میشود.
درمان دررفتگی زانو با فیزیوتراپی میتواند شامل موارد زیر باشد:
- ماساژ بافتهای نرم
- الکتروتراپی
- استفاده از عصای زیر بغل
- استفاده از بست ثابت کننده زانو
- بستن یا ضربه خفیف زدن به کشکک برای جا انداختن آن در وضعیت صحیح
- تحرک
- سوزن خشک
- درمان با یخ یا گرما
- تمرینات ورزشی برای افزایش انعطاف پذیری، تعادل و قدرت زانو (مخصوصاً ماهیچه VMO)
- بازگشت تدریجی به فعالیتهای روزمره
توصیه میشود برای درمان دررفتگی زانو در اولین مرتبه به روش غیرجراحی صورت پذیرد.
با ما در لینک زیر برای دیدن سخنرانی ها همراه باشید:
برای آشنایی با “ انواع وسایل کمک حرکتی “ کلیک کنید.
دکتر مهران سلیمانها:
متخصص ارتوپدی در رشت – فوق تخصص جراحی زانو در رشت
خسته نباشید ممنون به خاطر این مطلب زیبا
بسیار هم عالی