قفل شدن زانو – Locked Knee
قفل شدن زانو یا Locked Knee به عدم توانایی در خم کردن یا صاف کردن زانو گفته می شود. قفل شدن زانو همچنین می تواند در راه رفتن، بالا رفتن از پله و نشستن نیز اختلال ایجاد کند.
برای درمان قفل شدن زانو ابتدا لازم است که علت قفل شدن زانو تشخیص داده شود. لازم است که تشخیص داده شود کاهش دامنه حرکت زانو به علت یک مانع فیزیکی می باشد، که به آن قفل شدن زانو گفته می شود و یا این کاهش دامنه حرکت به علت درد بوده که به آن قفل شدن کاذب گفته می شود. برای تشخیص علت قفل شدن زانو پس از معاینه زانوی بیمار از روش های تصویر برداری گرافی ساده زانو و MRI استفاده می شود.
قفل شدن زانو به علت وجود موانعی در مفصل زانو می باشد که به صورت مکانیکی در صاف کردن یا خم کردن زانو اختلال ایجاد می کنند. علل ایجاد این مانع فیزیکی عبارتند از:
- پارگی منیسک
منیسک ها نوعی غضروف C شکل در مفصل زانو می باشند که به عنوان ضربه گیر و پخش کننده نیرو عمل می کنند. پارگی منیسک ها یکی از شایع ترین آسیب های زانو می باشد.
پارگی منیسک معمولا به دلیل یک چرخش سریع در حالی که زانو خم و پا ثابت است ایجاد می شود. این آسیب همچنین می تواند وقتی که بیمار بار سنگینی را بلند می کند یا فوتبال بازی می کند اتفاق بیفتد. وقتی سن بیمار بالاتر می رود، منیسک ها فرسوده می شوند واین موضوع می تواند باعث شود فرد بیشتر مستعد پارگی منیسک شود.
قفل شدن زانو مخصوصا در نوع پارگی دسته سطلی منیسک بیشتر اتفاق می افتد. علائم دیگر پارگی منیسک عبارتند از:
- درد زانو
- تورم زانو
- ناپایداری زانو
درمان پارگی منیسک در نوع دسته سطلی به صورت جراحی آرتروسکوپی بوده و به دو روش ترمیم منیسک (با دوختن بخش پاره شده به بخش سالم) و منیسککتومی (خارج سازی بخش پاره شده منیسک) انجام می شود.
- استئوکندریت دیسکان
استئوکندریت دیسکان یکی از بیماری های زانو است که میتواند موجب قفل شدن زانو شود. این بیماری معمولا کندیل های استخوان فمور (ران) را گرفتار می کند.
کندیل های ران دو برجستگی گرد در پایینترین قسمت استخوان ران هستند که از غضروف پوشیده شده و با استخوان تیبیا (درشت نی)، مفصل زانو را می سازند.
در بیماری استئوکندریت دیسکان قسمتی از بافت استخوان زیر غضروف یکی از کندیل های استخوان ران به علت نرسیدن خون کافی به آن می میرد. بدنبال مردن بافت استخوانی، غضروف روی آن هم از بین رفته و نهایتا بعد از مدتی ممکن است استخوان مرده اتصالش را با بقیه کندیل فمور از دست بدهد و بصورت یک قطعه آزاد به درون مفصل زانو بیفتد. این قطعه آزاد یا Loose body ممکن است در درون مفصل گیر کرده و موجب قفل شدن زانو شود.
در صورتی که قطعه استخوانی ای که دچار نکروز شده، از محل خود جابجا شده باشد باید درمان جراحی انجام شود. عمل جراحی می تواند به روش باز یا با استفاده از آرتروسکوپ انجام شود. در جراحی قطعه جابجا شده مجددا در سر جای اول قرار داده شده و با پیچ به محل اولیه خود فیکس می شود.
- ضایعات غضروفی موضعی
آسیب های غضروف مفصل زانو به چهار درجه تقسیم می شوند. در آسیب درجه چهار تمام غضروف در محل آسیب از بین رفته و در آن ناحیه استخوان کاملا لخت و بدون پوشش غضروفی می شود. در این نوع آسیب ممکن است تکه ای از غضروف آزاد شده و به درون مفصل بیفتد و سپس آزادانه در درون مفصل حرکت کرده و می تواند باعث قفل شدن زانو شود.
معمولا این قطعه آزاد توسط جراحی آرتروسکوپی از مفصل زانو خارج می شود.
- قطعات آزاد ناشی از شکستن استئوفیت ها
استئوفیت به استخوان اضافی که در لبه مفصل زانو در بیماران مبتلا به آرتروز ایجاد می شود گفته می شود. ایجاد استئوفیت در لبه استخوانی مفصل زانو می تواند محدودیت حرکتی ناشی از آرتروز یا ساییدگی را بیشتر کند.
گاهی اوقات استئوفیت ها شکسته شده و به صورت قطعه ای آزاد به داخل مفصل زانو می افتند که در این صورت می توانند موجب قفل شدن زانو شوند.
در این بیماران نیز به کمک جراحی آرتروسکوپی می توان قطعه آزاد را از مفصل زانو خارج نمود.
