مشکلات و بیماری های زانو

توان بخشی بیماران با دررفتگی زانو

توان بخشی بیماران با دررفتگی زانو

توان بخشی بیماران با دررفتگی زانو با توجه به میزان آسیب دیدگی لیگامان ها و نحوه درمان مورد استفاده ، متفاوت است. در این موارد ممکن است برای بازگشت به ورزش یا فعالیت‌های پرفشار سابق به برنامه توان بخشی طولانی مدت نیاز باشد.

 

 

در اغلب موارد دررفتگی مفصل زانو به منظور ترمیم لیگامان ها، پارگی منیسک ها و آسیب غضروفی جراحی آرتروسکوپی لازم است.  پس از جراحی و جااندازی مفصل مدتی بی حرکت شده و پس از آن فیزیوتراپی جهت افزایش دامنه حرکتی مفصل انجام می شود. در برخی موارد نیز پس از چند هفته تا چند ماه فیزیوتراپی ممکن است بیمار نیاز به عمل جراحی جهت ترمیم لیگامان های آسیب دیده داشته باشد.

در رفتگی زانو

اقدامات مراقبتی پس از درمان دررفتگی مفصل زانو عبارتند از:

  • ممکن است لازم باشد برای مدتی از بریس یا زانوبند طبی استفاده شود. برخی از بریس‌های زانو به نحوی طراحی شده‌اند که به صورت کنترل شده اجازه می‌دهند زانو کمی حرکت کند و بدین ترتیب از خشک شدن زانو جلوگیری می‌شود.

اقدامات مراقبتی دررفتگی زانو

  • داروهای مسکن : ممکن است طی چند روز اول که درد زانوی بیمار زیاد است، مصرف داروهای مسکن نیاز باشد.
  • توان‌بخشی و فیزیوتراپی پس از جااندازی مفصل و یا پس از جراحی برای کمک به تسریع روند بهبودی و تکمیل پروسه درمان ضروری است.

توان‌بخشی و درمان‌های فیزیوتراپی با هدف افزایش قدرت عضلانی و کمک به حرکت صحیح زانو انجام می شوند. در ابتدا تمرکز تمرینات بر ترمیم رباط های آسیب‌دیده و حفظ دامنه حرکتی مفصل زانو است. با پیشرفت روند درمان، تمرینات افزایش قدرت عضلانی و ثبات مفصلی به‌تدریج آغاز می‌شوند. در ماه آخر توان‌بخشی ، تمرکز بر روی تمرین کردن حرکات خاص ورزشی (برای ورزشکاران) است.

توان بخشی بیماران با دررفتگی زانو

استفاده از لیزر ، اولتراسوند ، تحریک الکتریکی عصب‌ها (TENS) ، شاک‌ویوتراپی و مگنت‌تراپی در فیزیوتراپی به تسکین درد و تورم زانو در حین توان‌بخشی کمک می‌کنند.

توان بخشی بیماران با دررفتگی زانو

پیش آگهی این بیماران به شدت آسیب، میزان آسیب دیدگی عروقی و نوع درمان بستگی دارد:

  • در مواردی که درمان جراحی برای بیماران صورت می گیرد احتمال بازگشت به فعالیت قبلی زیاد است و از پیش آگهی خوبی برخوردار خواهد بود.
  • آسیب های با شدت و انرژی بالا به دلیل ضایعات شدید تر از پیش آگهی خوبی بر خوردار نیست و عموما بازگشت به فعالیت قبلی بیمار امکان پذیر نمی باشد.
  • دررفتگی های همراه با آسیب های عروقی در صورتی که در زمان مناسب و به موقع ترمیم شوند پیش آگهی خوبی به دنبال خواهند داشت.
  • تاخیر در درمان می تواند منجر به آتروفی بافت ها در نتیجه کوتاه شدن لیگامان ها شود. که نه تنها بازسازی را سخت تر می کند همچنین محدوده حرکت زانو را به شدت کاهش می دهد.

نظر خود را درباره‌ی توان بخشی بیماران با دررفتگی زانو با ما به اشتراک بگذارید، همچنین می‌توانید مطلب عوارض شکستگی استخوان‌های اطراف مفصل زانو را بخوانید.

دکتر مهران سلیمانها

متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو استاد تمام گروه ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی گیلان عضو انجمن جراحان زانو و آسیب های ورزشی

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا