آسیب های زانو-تست های ارزیابی و معاینه آسیب های لیگامان صلیبی خلفی (PCL)

آسیب های زانو و آسیب های لیگامان صلیبی خلفی (PCL) ممکن است بصورت فقط یک کشیدگی باشد و یا ممکن است منجر به پارگی ناقص یا پارگی کامل رباط شود. پارگی ناقص معمولا شایعتر است .

پارگی رباط صلیبی خلفی نسبت به پارگی رباط صلیبی قدامی شیوع کمتری دارد و معمولا در تصادفات و یا ضربات مستقیم به ساق اتفاق می افتد.

معمولا این آسیب نیازی به جراحی ندارد.

علائم آسیب های لیگامان صلیبی خلفی:

زانو درد ، ورم متوسط زانو ، غیرممکن یا دشوار بودن راه رفتن روی پای آسیب دیده ، محدودیت حرکت زانو ، احساس خالی کردن زانو

تشخیص آسیب رباط صلیبی خلفی زانو

مهمترین راه های تشخیص این آسیب بررسی علائم بیمار ، نحوه ایجاد آسیب و معاینه زانوی بیمار است. علاوه بر این MRI یکی از بهترین تکنیک های تشخیصی پارگی این لیگامان می باشد.

در معاینه استخوان درشت نی به عقب متمایل می گردد و یک فرورفتگی در زانو پدیدار می شود.

برای آزمودن پارگی لیگامان صلیبی خلفی، آزمون کشویی خلفی انجام می شود و پزشک و شواهد فرورفتگی تیبیا را ارزیابی می کند.

• آزمون کشویی خلفی(Posterior Drawer test) :

در این تست بیمار باید طاق باز دراز بکشد و زانو را 90 درجه خم  کند.

معاینه کننده با نشستن بر روی انتهای پای بیمار، ساق را بی حرکت می کند

و انگشتان شست خود را روی توبرکل تیبیا و سایر انگشتان خود را دور ساق قرار می دهد

و سپس تیبیا را به عقب هل می دهد. اگر این لیگامان سالم باشد باید یک نقطه انتهای سفت وجود داشته باشد ، به عقب رفتن این استخوان می تواند نشانه پاره بودن این لیگامان باشد.

• آزمون فرورفتگی تیبیا:

پزشک از بیمار می خواهد هر دو زانو را 90 درجه خم کند سپس راستای پلاتوی تیبیا را مشاهده می کند.

در حالت طبیعی پلاتوی تیبیا ازکندیل فمور فراتر است .

اگر تیبیای زانوی آسیب دیده در مقایسه با پلاتوی تیبیای غیر مبتلا روی فمور به خلف جا به جا شود

یا فرو برود،ممکن است لیگامان صلیبی خلفی پاره شده باشد.

برای مشاهده تست های ارزیابی دیگر کلیک کنید.

دکتر مهران سلیمانها

متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت