پارگی کیست بیکر زانو (Ruptured Baker’s cyst)
پارگی کیست بیکر: کیست بیکر (Baker’s cyst ) یا کیست پشت زانو برآمدگی است که بر اثر تجمع سینوویال (مایع مفصلی) در قسمت پشت کپسول مفصلی زانو (ناحیه پوپلیتئال Popliteal area) ایجاد می شود، که به آن کیست پوپلیته یا پوپلیتئال هم می گویند.
کیست بیکر (ورم پشت زانو) معمولا به دلیل آرتروز زانو و یا پارگی منیسک زانو بوجود می آید.
کیست بیکر در کودکان نیاز به درمان ندارد.
این کیست ها می توانند باعث درد در خلف زانو و محدودیت در انتهای خم کردن حرکات زانو شوند. مشکلات شدید ایجاد شده در اثر کیست زانو معمولا نادر هستند، با این حال برخی از عوارض عدم درمان کیست بیکر شامل افزایش درد و اندازه کیست ، پارگی کیست بیکر می باشند.
پارگی کیست بیکر
در برخی موارد ممکن است کیست بیکر پاره شده و مایع به درون ناحیه ساق و پشت ساق پا نشت کند.
حدود 5 تا 10 درصد از کیست های بیکر پاره می شوند.
علائم پارگی این کیست عبارتند از:
- ایجاد درد شدید در ساق پا
- التهاب، تورم و احساس سفتی در ساق پا
- قرمزی در ساق پا
- احساس وجود جریانی مایع به سمت ساق پا
- کبودی خلف ساق
عوارض پارگی کیست بیکر
گزارشات نشان داده اند تا 80 درصد از کیست های بیکر پاره شده هیچ علامتی ایجاد نمی کنند، با این حال در صورتی که در پشت ساق پای خود قرمزی و تورم مشاهده می کنید، به یک ارزیابی پزشکی فوری نیاز دارید تا موارد جدی تر ایجاد کننده این علائم تشخیص داده شوند.
در برخی موارد کیست بیکر پاره شده ممکن است باعث بروز عوارض زیر شود:
- فشار روی عصب تیبیال
- فشارمسدود شدن عروق
- در موارد نادر، ممکن است پارگی کیست بیکر منجر به سندرم کمپارتمان شود. سندرم کمپارتمان زمانی ایجاد می شود که فشار در محفظه عضلانی افزایش می یابد. در مورد کیست بیکر، التهاب و مایع انباشته شده می تواند باعث افزایش این فشار شود. برخی از گزینه های غیرجراحی برای درمان سندرم کمپارتمان وجود دارد، اما موارد شدید نیاز به جراحی دارند.
تشخیص پارگی کیست بیکر
علائم و نشانه های پارگی کیست بیکر ممکن است بسیار شبیه زمانی باشد که لخته خون در وریدهای عمقی ساق ایجاد انسداد کرده است (DVT یا ترومبوز ورید عمقی). بنابراین اطلاع از وضعیت دقیق عارضه و علت ایجاد علائم بسیار مهم است.
تصویربرداری (اولتراسوند یا ام آر آی ) به منظور تایید تشخیص کیست بیکر و یا اطلاع از وجود یا عدم وجود لخته خون انجام میشود.
روش های درمان پارگی کیست بیکر
معمولا مایع جمع شده در ساق پا در اثر کیست بیکر پاره شده در عرض چند هفته پس از استراحت فرد و بالا نگه داشتن پا خود به خود از بین می رود.
درمان توصیه شده شامل موارد زیر است:
- استراحت
- بالا نگه داشتن ساق پای آسیب
- تجویز داروهای ضد درد
- تخلیه مایع کیست پاره شده و سپس تزریق کورتیکواستروئید به کیست نیز می تواند یک گزینه درمانی مؤثر باشد
به طور کلی باید توجه داشت که کیست های بیکر می توانند پس از درمان دوباره عود کنند و گاهی اوقات ممکن است فرد برای برداشتن آنها نیاز به جراحی داشته باشد. علاوه بر این، ممکن است فرد برای هر عامل زمینهای که میتواند منجر به تشکیل کیست بیکر شود، نیاز به درمان داشته باشد.