کیست منیسک
کیست منیسک (Meniscal cysts) وضعیتی است که با تجمع موضعی مایع مفصلی (سینوویال) در داخل یا حاشیه پیرامونی مینیسک منیسک مشخص می شود که معمولاً در نتیجه پارگی مینیسک ایجاد می شود.
سایر آسیب های مرتبط که احتمال بروز کیست منیسک را افزایش می دهند عبارتند از: آسیب غضروف مفصلی ، آسیب قبلی زانو ، پارگی رباط صلیبی قدامی، افزایش سن (که در آن پارگی های دژنراتیو منیسک افزایش می یابد).
این عارضه در 1-4٪ از بررسی های MRI زانو یافت می شود. معمولا کیست پارامنیسکال در پارگی های افقی و پیچیده بروز می یابد و کیست پری منیسکال در پارگی های شعاعی یا عمودی منیسک مشاهده می شود. کیست های داخلی (درون منیسک) نسبت به کیست های جانبی (پارامینیسکی) شیوع کمتری دارند (نسبت 2:1).
مکانیسم ایجاد کیست منیسک
پارگی منیسک به عنوان یک دریچه یک طرفه عمل می کند مایع سینوویال اکسترود می شود و سپس تشکیل مواد ژل مانند غلیظ می دهد
کیست مینیسک نباید با کیست بیکر اشتباه گرفته شود، کیست بیکر توده‌ای مایع است که عموماً پشت بخش داخلی زانو جمع می‌شود.
علائم
- درد موضعی در خط مفصل داخلی/جانبی یا پشت زانو
- برآمدگی سفت در محل کیست (با کشیده شدن زانو ممکن است کیست آشکارتر شود)
- گاهی اوقات یک برآمدگی بدون درد
- علائم مکانیکی مانند قفل کردن و کلیک کردن زانو
- تورم تاخیری یا متناوب زانو
- ضعف یا لنگش (گیرافتادگی عصبی عروقی)
تشخیص:
- در معاینه بالینی توده قابل لمس ، توده پوپلیتئال (به بهترین شکل با زانو در حالت اکستنشن تجسم می شود)، حساسیت خط مفصل، کرپیتوس
- تشخیص با MRI زانو حساس ترین تست تشخیصی کیست و پارگی منیسک است
درمان:
درصورت عدم درمان به موقع ممکن است اندازه کیست افزایش یابد یا میزان پارگی منیسک بیشتر شود.
به طور کلی خط اول درمان کیست های کوچک پری منیسکال و کیست های پارامنیسکال شامل استراحت ، فیزیوتراپی و استفاده از داروهای NSAID است.
آسپیراسیون (تخلیه کیست) و تزریق استروئید به داخل کیست در کیست بیکر در بیمار جوان . این روش در کیست‌ها ی منیسک مرتبط با پارگی‌های دژنراتیو منیسک در افراد مسن‌تر ، نتایج ضعیفی داشته است.
درمان جراحی برای بیمارانی که به طور مداوم علامت دار هستند و درمان های غیرجراحی موثر واقع نشده اند، انجام می شود.
- در کیست های پری منیسکال همراه با پارگی که قابل ترمیم نیستند (مانند الگوهای پارگی پیچیده، دژنراتیو، شعاعی)، دبریدمان آرتروسکوپیک، رفع فشار کیست همراه با منیسککتومی جزئی می تواند درمان مناسبی باشد.
- در موارد کیست های پارامنیسکال علامت دار برداشتن کیست با استفاده از روش خلفی باز
متخصص ارتوپدی و فوق تخصص جراحی زانو ( mehran soleymanha )
دانشیار گروه ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی گیلان
عضو انجمن جراحان زانو و آسیب های ورزشی
