آسیب های عضله چهارسر ران (Quadriceps injury)
شایعترین آسیب عضله چهارسر ران له شدگی و کوفتگی است (عمدتاً در عضله رکتوس فموریس ایجاد می شود که در جلوی ران قرار دارد)
- بر اثر ترومای مستقیم اتفاق میفتد
- درد جلوی ران (بلند شدن از زمین همراه با درد جلوی ران است)
- عدم توانایی در باز کردن زانو و جلو آوردن ران.
کشیدگی و التهاب تاندون
- معمولا در ورزشکارن با فعالیتهای پرشی اتفاق میفتد
- درد و اختلال عملکرد به صورت ناگهانی بعد از تمرین یا 3-1 روز بعد.
جداشدگی و پارگی تاندون
- عدم توانایی در جلو آوردن پا
پارگی جزئی یا کامل عضله در اثر کشش
- غالباً در دونده های دو سرعت دیده می شود.
- معمولاً درد در انتهای تحتانی ران و کمی بالاتر از کشکک شدیدتر است.
پارگی غلاف عضلانی ( فاسیا )
- بخشی از عضله بصورت توده ای نرم و متحرک در زیر پوست برجسته می شود
- امکان دارد در لمس حساس باشد
- در هنگام انقباض عضله برجسته تر می شود
سندرم کمپارتمان به علت افزایش فشار ناشی از خونریزی از یک کوفتگی، جراحت ناشی از ضربه یا شکستگی
- با درد شدیدی همراه است
- ممکن است دامنه حرکتی ساق ها و ران ها کاهش پیدا کند و تغییراتی در حس ساق ها و ران ها و پاها ایجاد شود
علت
عللی که موجب می‌شوند عضلات چهار سر ضعیف باشند یا دچار آسیب‌هایی شوند شامل :
کار کشیدن بیش از حد از عضلات چهار سر ران به‌ویژه هنگام تمرینات کششی و پرشی سنگین، دویدن زیاد، تمرینات ورزشی سنگین و شروع سنگین در تمرینات ورزشی
علائم شایع آسیب دیدگی عضلات چهارسر ران
- درد در قسمت جلوی ران
- تورم
- در موارد شدید کشیدگی، ممکن است روی پوست خون مردگی ایجاد شود. در این حالت معمولا بیمار در عضله چهار سر ران خود احساس خشکی، سفتی و ضعف می کند.
- ناپایداری
- قفل شدن
تشخیص
- کوفتگی، کشیدگی ماهیچه ها، تورم تاندون، پارگی تاندون و فتق ماهیچه اغلب با بررسی شرایط بیمار در حین معاینه بالینی توسط پزشک تشخیص داده می‌شوند.
- رادیوگرافی: در بیمارانی که تشخیص قطعی نداریم یا درد شدید دارند
- MRI : حساسترین روش برای بررسی ضایعات چهارسر رانی می باشد. به کمک MRI می توان پارگی های کامل و جزئی ، خونریزی های بافت نرم ، آسیبهای تاندونها، تومورهای عضلانی و آسیبهای غلاف عضلانی را بخوبی شناسایی کرد.
- آزمایش های خون : اگر احتمال داده شود که آسیب جدی به ماهیچه وارد شده است ممکن است سطح کراتین فسفوکیناز (CPK یاCK) در خون اندازه گیری شود
روش درمان کشیدگی عضله چهار سر ران
- درمان اغلب شامل استراحت، گذاشتن یخ، فشرده سازی و بالا گرفتن (RICE) است
- گاهی اوقات نیاز است که از فیزیوتراپی برای بازیابی دامنه حرکت و قدرت ماهیچه کمک گرفته شود.
- در مواردی مانند پارگی تاندون، جدا شدگی تاندون از استخوان، پارگی عضله ، خونریزی داخل عضله و آزادسازی فشار در سندرم کمپارتمان به عمل جراحی نیاز است.
عوارض جانبی
زمانی که ماهیچه بزرگی مانند چهار سر ران دچار آسیب شود، ممکن است بدن به عنوان بخشی از روند ترمیم کلسیم بیشتری را مصرف کند. این مشکل که myositis ossificans (رشد استخوانی در ماهیچه) نامیده می شود می تواند موجب درد و کاهش دامنه حرکتی در اندام آسیب دیده شود.
در حالت‌های حاد کشیدگی باید فورا اقدامات زیر انجام شود:
- بلافاصله پس از بروز کشیدگی باید فعالیت بدنی یا ورزشی را متوقف کنید.
- برای سرد کردن عضله از کیسه یخ استفاده کنید.
- در صورت امکان از دارو‌های ضد درد و ضد التهاب استفاده کنید.
- پس از گذشت چند روز از کشیدگی عضله، تحت نظر پزشک متخصص و فیزیوتراپیست انجام نرمش‌های سبک را آغاز کنید. این نرمش‌ها به انعطاف پذیری عضله کمک می‌کنند. بعد از گذشت چند هفته، انجام نرمش‌های سنگین‌تر را شروع کنید.
پیشگیری
مهم‌ترین اقدامات برای جلوگیری از وقوع آسیب دیدگی عضلات چهار سر ران عبارتند از:
- با انجام مداوم نرمش‌های تقویتی و انعطافی، آمادگی عضله چهار سر ران خود را حفظ کنید.
- قبل از شروع ورزش بدن خود را به خوبی گرم کرده و به انجام حرکات کششی بپردازید.
- پس از خسته شدن در ورزش به استراحت بپردازید و به ورزش ادامه ندهید.
نظرات خود را درباره‌ی آسیب های عضله چهارسر ران (Quadriceps injury) با ما به اشتراک بگذارید درباره‌ی آسیب پیچیده زانو – آسیب چند لیگامانی زانو را بخوانید.
سلام من یه هفته پیش بدون اینکه بدنم را گرم کنم توپ را شوت کردم با تمام قدرت بعد از شوت چهار سر ران درد خیلی شدیدی احساس کردم الانم درد دارم توصیه شما چیست?
برای بررسی علت درد و درمان به انجام معاینه بالینی نیاز است.