روش جدید بازسازی ACL به کمک گرافت تاندون پرونئال:
بازسازی رباط صلیبی قدامی (ACL) یک روش مرسوم برای بازگرداندن پایداری زانو در افراد با پارگی رباط محسوب می شود.
زمانی که تصمیم به جراحی گرفته می شود، باید مشخص گردد که از چه نوع گرافت (Graft) رباط صلیبی استفاده شود. گرافت ACL بافتی است که برای بازسازی رباط جدید استفاده می شود. بازسازی ACL توسط گرافت های مختلفی قابل انجام است که عبارتند از:
v اتوگرافت شامل:
· تاندون همسترینگ
· تاندون چهارسر ران
· پاتلا-تاندون پاتلا-تیبیا
· و تاندون پرونئال لونگوس
- آلوگرافت
در ادامه به بررسی روش جدید بازسازی ACL که به کمک گرافت تاندون پرونئال انجام می شود ,می پردازیم:
تاندون پرونئال لونگوس امروزه یک اتو گرافت مناسب برای بازسازی بعضی از عناصر لیگامانی بدن مانند تاندون عضله دلتوئید و تاندون پاتلوفمورال (MPFL) محسوب می شود.
برخی از مطالعات نشان داده اند که استفاده از تاندون عضله پرونئال لونگوس برای بازسازی ACL با نتایج بالینی خوبی همراه است.
در تصویر زیر محل آناتومیک تاندون عضله پرونئال لونگوس و برویس را مشاهده می فرمائید.
عملکرد این عضله مشابه عملکرد عضله پرونئال برویس است و مطالعات نشان داده که عملکرد پرونئال برویس موثرتر است.بنابراین برداشتن این تاندون اختلالی در عملکرد مچ پا ایجاد نمی کند.
یکی از عوامل مهم برای تعیین پیش آگهی بیماران پس از بازسازی A.C.L قطر گرافت انتخاب شده می باشد.
میانگین قطر تاندون پرونئال لونگوس بیشتر از 8 میلی متر است.
مطالعات نشان می دهد ارتباط مستقیمی بین قطر گرافت و نتیجه ی عمل وجود دارد. به این معنی که هر چه قطر گرافت انتخاب شده بیشتر باشد شانس پارگی مجدد گرافت کمتر می شود.
در ادامه می توانید ویدئوی تهیه شده از جراحی بازسازی A.C.L به کمک گرافت تاندون پرونئال لونگوس که در دی ماه 98 در بیمارستان پورسینا توسط دکتر مهران سلیمانها انجام شده ,مشاهده فرمایید.
