آسیب MCL، ACL و منیسک داخلی – Unhappy Triad
Unhappy triad یا سهگانه بداقبالی به آسیب همزمان رباط جانبی داخلی، رباط صلیبی قدامی و منیسک داخلی گفته می شود.
- رباط صلیبی قدامی – ACL: رباط صلیبی قدامی، لیگامانی است که درون زانو به صورت مورب از استخوان فمور (ران) به استخوان تیبیا (ساق) متصل شده و از حرکت رو به جلو بیش از حد تیبیا جلوگیری کرده و باعث ثبات مفصل زانو می شود. رباط صلیبی قدامی نقش مهمی در ثبات زانو، هنگام دویدن و پریدن دارد.
- رباط جانبی داخلی – MCL: این رباط نیز استخوان فمور را از سمت داخل به استخوان تیبیا متصل کرده و از باز شدن زانو به سمت داخل جلوگیری می کند.
- منیسک داخلی: منیسک غضروفی است که روی سطح استخوان تیبیا در زانو قرار دارد و نقش آن جذب شوک و نیروهاییست که هنگام راه رفتن، دویدن و پریدن به مفصل زانو وارد می شود. آسیب به منیسک داخلی، فعالیت های ساده ای مانند راه رفتن و دویدن را بسیار دردناک می کند.
Unhappy Triad معمولا به دنبال ضربه از سمت خارج به زانو زمانی که پا روی زمین قرار دارد ایجاد می شود. این ضربه فشار زیادی را روی رباط های ACL، MCL و منیسک داخلی وارد می آورد که می تواند باعث کشیدگی، پارگی ناقص و یا پارگی کامل این سه ساختار شود.
یک مثال برای Unhappy Triad، زمانیست که هنگام تکل کردن در فوتبال ضربه از سمت خارج به زانوی بازیکنی که پایش روی زمین قرار دارد، اصابت می کند.
علائم
علائم Unhappy Triad بلافاصله پس از آسیب به زانو ایجاد می شوند. این علائم عبارتند از:
- درد شدید در قسمت داخلی زانو
- تورم مفصل زانو
- دشواری در وزن گذاری روی زانو
- کاهش دامنه حرکت زانو
- کبودی در سمت داخل زانو که پس از چند روز دیده می شود
تشخیص
بعد از معاینه بیمار برای تایید تشخیص از روش های تصویر برداری X-ray و MRI استفاده می شود.
درمان
درمان این بیماران به علت شدت زیاد آسیب معمولا به صورت جراحی می باشد. تا قبل از جراحی یرای کاهش درد و تورم در زانو می توان از روش های درمانی زیر استفاده نمود:
- استراحت دادن به مفصل زانو و جلوگیری از آسیب بیشتر
- کمپرس سرد در محل تورم
- استفاده از باند کشی به منظور کاهش تورم
- بالا قرار دادن اندام تحتانی
- انجام فیزیوتراپی به منظور افزایش دامنه حرکت زانو و افزایش قدرت عضلات اطراف زانو
درمان جراحی
درمان جراحی معمولا به روش کمتر تهاجمی آرتروسکوپی انجام می شود. که در این روش ابزار جراحی و دوربین از طریق شکاف های کوچکی که روی زانو ایجاد می شوند وارد مفصل می شوند.
رباط صلیبی قدامی (ACL) معمولا به کمک پیوند تاندون خود بیمار یا بافت اهدایی بازسازی می شود. همچنین منیسک داخلی نیز به کمک خارج سازی قسمت آسیب دیده (جراحی منیسککتومی یا خارج سازی منیسک) ترمیم میشود.
