آناتومی زانو _ منیسک های زانو

0 2,060 زمان تقریبی مطالعه 2 دقیقه

آناتومی زانو _ منیسک های زانو (بخش اول)

با ما همراه باشید تا به یکی از بخشهای آناتومی زانو بنام منیسک های زانو آشنا شوید. منیسک های زانو که شامل دو ساختار C شکل به نام های منیسک های داخلی و خارجی هستند ، مانند بالشتکی در بین دو استخوان اصلی تشکیل دهنده مفصل زانو، یعنی بین استخوان ران (فمور) و ساق (تیبیا) قرار گرفته اند.منیسک‌ های زانو در مقطع، مثلثی شکل بوده و در حاشیه‌ها ضخیم‌تر هستند. دور تا دور منیسک ها در زیر توسط رباط های محکمی به لبه پلاتوی تیبیا چسبیده و محکم شده است.

بخش محیطی منیسک‌ها حاوی عروق خونی بوده که از طریق کپسول مفصلی و سینوویوم صورت می‌گیرد. این نواحی به هنگام آسیب قدرت ترمیم دارند.قسمت های داخلی تر منیسک رگ خونی ندارد و تغذیه آن فقط از طریق انتشار موارد از مایع سینوویال است. این قسمت از منیسک اگر پاره شود قابلیت ترمیم ندارد. به این ناحیه قسمت سفید منیسک می گویند.

جنس منیسک ها فیبروکارتیلاژ است که به بافت غضروف شبیه ، اما به مراتب محکم تر از آن و با خاصیت ارتجاعی زیاد مثل لاستیک هستند.

هر زانو دو منیسک دارد:

منیسک داخلی (medial meniscus)
منیسک خارجی (lateral meniscus)
منیسک ها بین استخوان ران (فمور) و ساق (تیبیا) قرار گرفته اند.

منیسک داخلی (medial meniscus)

در طرف داخل مفصل زانو بالای کوندیل های استخوان ساق یا تیبیا قرار می گیرد و باعث تطابق سطح مفصلی تیبیا با سطح مفصلی استخوان ران یا فمور در طرف داخل زانو می گردد. سطح پایینی آن که بر روی پلاتوی تیبیا قرار گرفته صاف بوده و سطح بالایی آن که با کندیل داخلی ران در تماس است مقعر است. منیسک داخلی به شکل C انگلیسی بوده و اتصالات محکم‌تری نسبت به منیسک خارجی داشته، بنابراین از تحرک کمتری برخوردار است.این منیسک به علت تحرک کمتر در ناحیه مفصلی، مستعد آسیب بیشتری در مقایسه با منیسک خارجی است.

منیسک خارجی (lateral meniscus)

در طرف خارج مفصل زانو، بالای کوندیل های استخوان تیبیا قرار می گیرد و باعث تطابق سطح مفصلی تیبیا با سطح مفصلی استخوان فمور در طرف خارج زانو می گردد. سطح پایینی آن که روی پلاتوی تیبیا می نشیند صاف بوده و سطح بالایی آن که در زیر کندیل خارجی ران قرار می گیرد مقعر است.برخلاف منیسک داخلی که به شکل C انگلیسی است، منیسک خارجی به شکل O انگلیسی بوده و نسبت به منیسک داخلی تحرک بیشتری دارد.اتصالات کمتر منیسک خارجی به عناصر مفصل زانو، باعث تحرک بیشتر و درنتیجه آسیب کمتر آن در مقایسه با منیسک داخلی می گردد.