عوامل مستعد کننده سندرم درد پاتلوفمورال
عوامل مستعد کننده سندرم درد پاتلوفمورال
سندرم درد پاتلوفمورال (کشککی – رانی)، یکی از شایع ترین بیماری های عضلانی اسکلتی است. در این سندرم، درد جلو زانو، پشت کشکک و یا اطراف آن احساس می شود.
درد با فعالیت هایی مانند نشستن طولانی، بالا و پایین رفتن از پله، دویدن، پرش و چمپاتمه زدن افزایش می یابد و حضور در فعالیت های روزمره زندگی و ورزشی را محدود می کند.
سندرم درد پاتلوفمورال رایج ترین دلیلی است که افراد فعال فیزیکی (خصوصا دونده ها، بسکتبالیست ها و نظامی ها) به کلینیک مراجعه می کنند. 20 الی 40 درصد از کل آسیب های ورزشی مربوط به این عارضه است.
عوارض
این سندرم ممکن است موجب فشار و استرس خارجی بیش از حد بین کشکک و فمور، آسیب غضروف مفصلی و در نهایت درد و اختلال عملکرد مفصل زانو گردد.
همچنین ممکن است سندرم درد پاتلوفمورال در دوران جوانی، فرد را مستعد استئوآرتریت مفصل زانو در سالهای بعدی زندگی کند. مطالعات نشان داده اند که بین راستای نامناسب کشکک و پیشرفت استئوآرتریت در ناحیه پاتلوفمورال ارتباط قوی وجود دارد. به علاوه شایع ترین علائم استئوآرتریت با فعالیت هایی ایجاد می شود که مفصل پاتلوفمورال را درگیر می کند.
علت
علت اصلی سندرم درد پاتلوفمورال ناشناخته است. این سندرم ممکن است بر اثر ترومای مستقیم به زانو و یا استفاده بیش از حد زانو، ضعف عضله کوآدری سپس (چهارسر ران) و بخصوص واستوس داخلی، ضخیم شدگی ایلیوتیبیال باند، کاهش انعطاف پذیری عضله همستیرینگ، راستای نامناسب و حرکت غیرطبیعی کشکک و راستای نامناسب مفاصل زانو ایجاد شود.
تشخیص
- معاینه فیزیکی و ارزیابی قدرت و طول عضلات اطراف زانو توسط پزشک
- تصویربرداری رادیوگرافی به عنوان روش استاندارد و با هدف ارزیابی کمی و کیفی راستای کشکک استفاده می شود. بررسی راستای کشکک با استفاده از سه نمای رادیوگرافی نمای قدامی خلفی ، نمای لترال و نمای آگزیال صورت می گیرد.
- MRI برای مشخص کردن صدمات به بافت های نرم از جمله رباط ها، تاندون ها، غضروف ها و عضلات
عوامل مستعد کننده سندرم درد پاتلوفمورال
- وجود کوتاهی های عضلانی و بافت نرم شامل کوتاهی عضله چهارسرران، کوتاهی عضله ایلیوتیبیال باند (عضله کناری ران)
- برخورد و ضربات مستقیم به زانو و ران و بروز التهاب و درد در این نواحی ، همچنین تحت فشار قرار گرفتن مکرر زانو طی حرکات و ضربات پر قدرت حین فعالیت های ورزشی
- عدم شرکت در برنامه های تقویتی عضلات اندام تحتانی ، ضعف عضله چهارسر، ضعف عضلات لگن
- مشکلات بیومکانیکال زانو (راستای غیرطبیعی اندام تحتانی، چرخش ساق پا به داخل ، انحراف غیرطبیعی کشکک در ناودان فمور و یا نیمه دررفتگی کشکک)
- صافی کف پا
- افزایش زاویه Q
- تمرینات شدید و نامناسب
بنابراین روش های درمانی و بهبود سندرم درد پاتلوفمورال در همه بیماران یکسان نبوده و لازم است متناسب با تغییرات عوارض بیماری از جمله تغییر راستا انتخاب و به کار گرفته شود.