دلایل انجام جراحی مجدد تعویض مفصل زانو

دلایل انجام جراحی مجدد تعویض مفصل زانو

جراحی تعویض اولیه مفصل زانو یکی از موفقیت آمیز ترین جراحی های ارتوپدی می باشد که در اکثر موارد رضایت بالای بیماران را به دنبال دارد. اما در برخی موارد نیز با گذشت زمان به دلایل مختلف ممکن است مفصل زانوی تعویض شده دچار مشکلاتی شود و عملکرد پروتز موجود با اختلال مواجه شود و در نهایت جراحی تعویض مجدد مفصل زانو (Revision) ضرورت یابد.

در جراحی مجدد تعویض مفصل زانو، پزشک معالج بخشی یا کل پروتز زانو را برداشته و آن را با اجزای جدید جایگزین می کند. جراحی مجدد تعویض مفصل زانو به مراتب نسبت به جراحی اولیه پیچیده تر است ، مدت زمان بیشتری لازم دارد و با عوارض احتمالی بیشتری همراه است.

دلایل انجام جراحی مجدد تعویض مفصل زانو

به طور کلی ماندگار ی مفصل مصنوعی تا حدود بسیار زیادی به نحوه نگهداری آن توسط بیمار و میزان فعالیت های فرد بستگی دارد. هرکاری که ممکن است باعث تخریب زانو شود (دو زانو و چهار زانو نشستن ، زمین خوردن ها و تروماهایی که مستقیم به زانو وارد می شود) می تواند باعث تخریب پروتز زانو نیز شود.  این عارضه در افرادی که وزن بالا دارند محتمل تر است. همچنین در افراد جوان تر به دلیل سطح فعالیت بیشتر این ماندگاری کمتر است، اغلب بعد از 20 تا 25 سال نیاز به تعویض مجدد دارند.

درد شدید در مفصل زانو ، التهاب و تورم ، کاهش قدرت عملکرد زانو ، عفونت ، شکستگی استخوان در اطراف پروتز  و یا دررفتگی پروتز زانوی قبلی دلیل اصلی این جراحی است.

از دلایل متعددی که پزشک ممکن است جراحی مجدد را توصیه کند می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• بی ثباتی زانو: مفصل تعویض شده زانو با توجه به موقعیت رباط ها قرار داده می شود، در صورتی که رباط های اطراف زانو آسیب ببینند و یا عملکرد درستی نداشته باشند، زانو وضعیت مناسب و ثابت خود را از دست می دهد و ممکن است دچار اختلال عملکرد شود و علائمی مانند تورم و احساس بی ثباتی در زانو به وجود آید. در صورتی که این عارضه با درمان های غیر جراحی درمان نشود، نیاز است تا جراحی تعویض مجدد مفصل زانو صورت گیرد.

• شل شدن (Loosening) مفصل مصنوعی زانو: شایعترین عاملی است که موجب می شود بیمار مجددا تحت عمل جراحی تعویض مفصل قرار گیرد. این عارضه ممکن است به دلایل مختلفی مانند تصادف، اعمال فشار زیاد، زمین خوردن های شدید، فعالیت های سنگین، وزن زیاد، عفونت مفصل تعویض شده، تعویض مفصل در سنین پایین، موقعیت نامناسب دو جزء فلزی ایمپلنت در زمان جراحی، خوردگی استخوان ناشی از ذرات ریز آزاد شده از سایش قسمت های مختلف پروتز ایجاد شود.

• عفونت : عفونت یکی از عوارض بالقوه هر جراحی می باشد. درصد کمی از بیماران (1-3 درصد) پس از جراحی تعویض مفصل زانو ممکن است دچار عفونت شوند. عفونت ممکن است روی زخم محل جراحی و یا در عمق زانو اطراف مفصل مصنوعی ایجاد شود. گاهی عفونت بلافاصله بعد از جراحی رخ می دهد و گاهی بعد از مرخص شدن و رفتن به خانه و در برخی موارد نیز ممکن است سال ها پس از جراحی رخ دهد. معمولاً به صورت درد ظاهر می شود اما ممکن است به صورت تورم یا تب حاد ظاهر شود. در صورت عفونت، مفصل زانوی بیمار دردناک و دچار محدودیت حرکت می شود. حتی در صورتی که پروتز به استخوان محکم فیکس شده باشد، درد و التهاب و ترشح عفونی از زخم، انجام تعویض مجدد زانو را ضروری می کند.

در این مورد ایمپلنت قبلی به طور کلی برداشته شده، به طور موقت از سیمان ارتوپدی مخلوط با آنتی بیوتیک استفاده می شود و فرد به طور منظم آنتی بیوتیک مصرف می کند تا عفونت به طور کلی درمان شود. پس از چند هفته براساس نظر جراح زانو، تعویض مجدد مفصل زانو صورت می گیرد. به این ترتیب احتمال بهبودی عفونت خیلی بالاتر است ولی دوره نقاهت طولانی تری را سبب می شود.

• استئولیز یا از دست دادن استخوان (Osteolysis): مفصل‌های مصنوعی، ذرات ریزی را در اطراف خود تولید می‌کنند که ممکن است باعث ساییدگی و تخریب استخوان‌های کناری آن در مدت زمان طولانی ‌شوند. این نوع استئولیز به عنوان یکی از عوارض استفاده از ایمپلنت‌های مصنوعی شناخته می‌شود. این عارضه با مرور زمان و جایگزین شدن مفصل‌های مصنوعی از جنس‌های پلاستیکی، فلزی و سرامیکی پدید می‌آید.

باید این نکته را مورد توجه قرار داد که در اغلب موارد که فرد تحت عمل جراحی مجدد تعویض مفصل زانو قرار می گیرد معمولا قسمت هایی از استخوان اطراف مفصل هم از بین رفته است. پس استخوان بیمار کمتر از آن مقداری است که در عمل جراحی قبلی بوده است. به همین علت اتصال مجدد مفصل جدید به این استخوان ها معمولا به سادگی جراحی اول نبوده و پیچیده تر است و معمولا از پروتزهای خاصی استفاده می شود که طوری طراحی شده اند که محل اتصال بزرگتری با استخوان دارند تا بدین وسیله بتوانند اتصال خود به استخوان باقی مانده را بهتر کنند.