پارگی منیسک داخلی (Medial Meniscus Tear)
منیسک های زانو در تحمل فشارهای وارد بر زانو، پایداری و جلوگیری از ساییدگی مفصل زانو نقش مهمی دارند. پارگی منیسک داخلی یکی از مشکلات شایع زانو می باشد.
پارگی های منیسک داخلی در افراد جوان معمولا به دلیل چرخش ناگهانی زانو، ورزش های رقابتی، هنگام ورزش‌های پرتحرک که در آنها حرکات چرخشی مکرر تکرار می‌شوند، ایجاد می شود. و اغلب در افرادی اتفاق می افتد که دچار ناپایداری های زانو (مثل پارگی رباط) و یا ضعف عضلات اطراف زانو هستند.
متاسفانه اغلب پارگی های منیسک در منطقه کم خون آن (یک چهارم خارجی منیسک) رخ می دهد. کـه خونرسانی کافی و قـدرت ترمیم ندارد. فقـط در ناحیه 20-30 درصد خارجی منیسک ها رگ های خونی مناسـبی وجـود دارد. و پارگی های این منطقه قابل ترمیم هستند.
علائم پارگی منیسک داخلی
علائم پارگی منیسک داخلی می تواند شامل درد زانو، تورم متناوب قفل کردن زانو، ناپایداری زانو، ناتوانی در صاف کردن زانو باشد.
تشخیص پارگی منیسک داخلی
- شرح حال بیمار
- معاینه بالینی توسط پزشک
- تصویربرداری MRI برای تایید تشخیص محل دقیق پارگی و شدت آن
روش های درمانی پـارگی منیـسک داخلی:
به طور کلی سن، سایر آسیب های همراه ، سطح فعالیت بیمار ، نوع پارگی و اندازه آن و مدت زمانی که از پارگی گذشته است. در تصمیم پزشک برای انتخاب نوع درمان موثر است.
- چنانچه پارگی در ناحیه ای از منیسک رخ داده باشد که خونرسانی خوبی دارد. ممکن است بطور خودبخودی یا با عمل جراحی بخوبی ترمیم شوند. در این موارد چنانچه بیمار در زانویش احساس ناراحتی نکند. و زانویش پایدار باشد. معمولا به عمل جراحی نیازی ندارد. در مواردی که نیاز به درمان جراحی باشد، بایستی ترمیم و دوخته شود. معمولا این روش در افراد کمتر از 40 سال و در پارگی های حاشیه منیسک توصیه می گردد.
- چنانچه پارگی در منطقه کم خون منیسک (دو سوم داخلی منیسک) باشد، منیسکتومی نیمه کامل از طریق آرتروسکوپی(Partial Meniscectomy )، به عنوان درمان استاندارد پارگی منیسک شناخته شده است. در این روش بخش پاره شده منیسک تا حدی برداشته می شود. که احتمال پارگی دوباره منیسک به حداقل برسد. پزشک سعی می کند تا حد امکان بخش سالم منیسک حفظ شود. تا قابلیت جذب نیروی منیسک باقی بماند. و از ساییدگی بیشتر زانو نیز جلوگیری بعمل آورد.
در گذشته منیسک پاره شده را به طور کامل برمی داشتند.(منیسکتومی کامل). از آنجاییکه این عمل می تواند منجر به ساییدگی زودرس و ایجاد تغییرات دژنراتیو در زانو و یا استئوآرتریت زانو شود، امروزه توصیه نمی گردد.
با وجوداینکه اغلب بیماران دچار پارگی منیسک داخلی، پس از جراحی منیسکتومی نیمه کامل (یا جزئی) به فعالیت های عادی خود برمی گردند. ولی خطر استئوآرتریت در زانوی منیسکتومی شده بیش از زانوی مقابل خواهد بود.
دکتر سلیمانها
متخصص ارتوپدی و فوق تخصص جراحی زانو ( mehran soleymanha )
استاد تمام گروه ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی گیلان و عضو انجمن جراحان زانو و آسیب های ورزشی
کلینیک زانوی رشت (rasht knee clinic)
