پارگی منیسک

روش های درمان پارگی منیسک

یکی از مشکلات شایع زانو ، پارگی منیسک داخلی می باشد. در این نوع آسیب بیمار از درد ، تورم ، گیر کردن وگاهی قفل شدن و خالی کردن زانو رنج می برد.

روش های تشخیصی متعدد این عارضه عبارتند از: آرتروگرافی ، آرتروسکوپی ،  MRI ،  CT اسکن و سونوگرافی که هر یک دقت و هزینه های متفاوت دارند .

از آنجاییکه فقط در یک چهارم خارجی منیسک ها رگ های خونی مناسبی وجود دارد و خونرسانی خوبی دارند ، از این رو پارگی های این منطقه قابلیت ترمیم خوب دارند. ولی متأسفانه بیشتر پارگی های منیسک در مناطقی از آن رخ می دهد که کم خون بوده و خون رسانی کافی برای ترمیم پارگی وجود ندارد .

تغذیه این ناحیه تنها از طریق انتشار مواد از مایع سینوویال می باشد ، همچنین بخش مرکزی منیسک نسبت به بخش خارجی بسیار نازک تر می باشد که این موارد روش های درمانی برای این نوع پارگی ها را محدود می کنند.

 

انواع روش های درمانی پارگی منیسک عبارتند از:

 

  • دوختن منیسک

این روش در مواردی که پارگی در منطقه پرخون رخ داده باشد به کار می رود.

 

  • برداشتن کامل منیسک

برای سال ها درمان انتخابی پارگی های منیسک داخلی برداشتن کامل منیسک بود ، اما نتایج دراز مدت خوبی نداشت و مشخص شد که علاوه بر نارسائی های عملی ناشی از فقدان منیسک در زانو، برداشتن منیسک منجر به ساییدگی زود هنگام ، ایجاد تغییرات دژنراتیو در زانو و یا استئوآرتریت زانو می شود. از این رو در درمان پارگی های منیسک سعی می شود حتی الامکان منیسک را حفظ و پارگی منیسک را ترمیم و یا کمترین میزان ممکن را از آن برداشت.

 

  • برداشتن قسمتی از منیسک (پارشیال منیسککتومی ، Partial Meniscectomy )

برداشتن قسمتی از منیسک به روش آرتروسکوپی که منیسککتومی نیمه کامل یا پارشیال منیسککتومی نامیده می شود به عنوان درمان استاندارد پارگی منیسک در ناحیه کم خون محسوب می گردد. در این جراحی بخش پاره شده منیسک تا حدی برداشته می شود که احتمال پارگی دوباره منیسک به حداقل برسد و همچنین تا جای ممکن تلاش می شود بخش سالم منیسک حفظ شود تا قابلیت جذب نیروی منیسک باقی بماند.

شکل زیر مراحل انجام پارشیال منیسککتومی را نشان می دهد.

 

با وجود این که بیش از 90 % بیماران پس از عمل منیسکتومی نیمه کامل به فعالیت های عادی خود برمی گردند ، ولی خطر استئوآرتریت در زانوی منیسککتومی شده ، بیش از زانوی سالم خواهد بود ولی روند آن به مراتب کمتر از زانویی است که منیسک آن به طور کامل برداشته شده باشد.

 

  • برداشتن کامل منیسک پاره و جایگزینی با پیوند منیسک

این روش هنوز به عنوان یک روش درمانی رایج نمی باشد و در موارد خاصی انجام می شود

دکتر مهران سلیمانها

متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو استاد تمام گروه ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی گیلان عضو انجمن جراحان زانو و آسیب های ورزشی

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا