اهمیت بررسی ضایعات لیگامانی در شکستگی های اطراف زانو

شکستگی استخوان های تیبیا و فمور از شکستگی های شایع استخوان های بلند به شمار می روند. تروماهای ناشی از سوانح رانندگی علت اصلی این شکستگی می باشند و در مردان بیشتر از زنان است.

با توجه به شیوع بالای این شکستگی ها درمان صحیح و کاهش عوارض در این ضایعات حائز اهمیت است.

این نوع شکستگی ها ، به خصوص در شکستگی های اطراف مفصلی ( در قسمت پروگزیمال تیبیا ، پلاتو ، دیستال فمور یا استخوان کشکک) ممکن است با آسیب همزمان مفصل زانو و لیگامانهای آن نظیر پارگی لیگامان ها، پارگی های منیسک ، ضایعات غضروفی و … همراه باشند.

همچنین در شکستگی های تنه فمور و تنه تیبیا نیز ممکن است این آسیب ها با شدت و وفور کمتر ایجاد شوند.

از این رو لازم است در مواجهه با شکستگی های اطراف مفصلی معاینه دقیق با هدف بررسی و درمان هرگونه آسیب لیگامانی احتمالی صورت گیرد.

از میان لیگامان های زانو، در شکستگی های اطراف مفصلی پارگی ACL شایع تر می باشد . این عارضه می تواند باعث آسیب  غضروف مفصلی زانو شده و زانو را مستعد استئوآرتریت کند . بر اساس مطالعات موجود، زنان در پارگی  ACL مستعدتر از مردان هستند که به علت اختلافات آناتومیک در مفاصل و ساختارهای پیرامون آن، افزایش شلی مفاصل و ویژگی های هورمونی متفاوت در زنان می باشد.

در صورت عدم توجه و درمان به موقع این ضایعات لیگامانی در این افراد ، با گذشت زمان ، افزایش سن یا افزایش وزن باعث افزایش وسعت و شدت آسیب های غضروف مفصلی می شود. از این رو توجه به اپیدمیولوژی این آسیب ها  به منظور پیشگیری از عوارض ثانویه حائز اهمیت است.

با توجه به شیوع بالای این نوع شکستگی در افراد جوان ، به نظر می رسد ارزیابی های اولیه جهت تشخیص زودهنگام، از اهمیت بالایی برخوردار باشد. پس از ثابت کردن شکستگی ، معاینه بالینی زانو ، پیگیری آسیب های لیگامانی و تشخیص زودرس در کاهش عوارض احتمالی مثل ناپایداری، کاهش دامنه حرکتی و تخریب مفصل بسیار موثر خواهد بود.

توصیه می شود در کوتاهترین زمان بعد از آسیب و توانبخشی لازم ، اقدامات درمانی موثر صورت گیرد.

تشخیص ضایعات لیگامانی در شکستگی های اطراف زانو:

در موارد شکستگی های اطراف زانو ، معاینات اولیه تشخیص بالینی ضایعات لیگامان های زانو و منیسک ها محدودیت هایی دارد (شرایط اورژانس، درد و اضطراب بیمار)  و چندان دقیق نمی باشد، بنابراین در شرایط ترومای حاد و فقدان علائم آسیب لیگامانی و منیسک بررسی این ضایعات از روش های تشخیصی زیر مفید می باشند:

• MRI
• Stress view
• آرتروسکوپی