شکستگیهای اطراف زانو

علل ایجاد عفونت در شکستگی های اطراف زانو

شکستگی های اطراف زانو شامل شکستگی های پروگزیمال تیبیا (بالای استخوان ساق) ، دیستال فمور (پایین استخوان ران) یا شکستگی استخوان کشکک می باشند . این شکستگی ها می توانند به شکل شکستگی عرضی استخوان یا به صورت قطعات خرد شده رخ دهند، گاهی اوقات نیز این شکستگی ها به مفصل زانو گسترش می یابند و سطح استخوان زانو را به چند قسمت یا چندین قسمت جدا می کنند.

شکستگی دیستال فمور
شکستگی دیستال فمور

 

شکستگی پروگزیمال تیبیا
شکستگی پروگزیمال تیبیا

 

بروز عفونت یکی از عوارض شکستگی های اطراف زانو می باشد. شیوع عفونت در جراحی های ارتوپدی به طور کلی 8 تا 10درصد و بیشتر در مردان گزارش شده است.

بیشترین میزان عفونت بعد از اقدامات اورژانسی رخ داده است همچنین شرایط زخم بیمار یعنی آسیب به بافت نرم در جراحی های اورژانسی شرایط را برای بروز عفونت تسهیل کرده است.

به طور کلی اورژانسی بودن عمل جراحی، طولانی بودن مدت زمان جراحی و طولانی تر بودن مدت زمان بستری در بیمارستان از جمله عوامل خطر برای بروز عفونت در بیماران تحت جراحی ارتوپدی هستند.

علت ایجاد عفونت در شکستگی های اطراف زانو

از عوامل ایجاد عفونت در شکستگی های اطراف زانو می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • شکستگی های باز اغلب همراه با آسیب عضلات، تاندون ها و رباط های اطراف می باشند و خطر بیشتری برای بروز عوارضی مانند عفونت دارند .

 

  • در اکثر موارد شکستگی ها با استفاده از ایمپلنت های فلزی نظیر اکسترنال فیکساتور ، پین و یا پیچ و پلاک تثبیت می شوند که عفونت می تواند از عوارض استفاده از ادوات ارتوپدی به کاررفته جهت فیکساسیون شکستگی باشد.

  • ویژگیهای آناتومیکال استخوان : استخوان جزو کم خون ترین بافتهای بدن می باشد لذا برخی از انواع جراحی های اورتوپدی برای بروز عفونت محل زخم مستعدتر هستند
  • بیماری های زمینه ای مثل دیابت و نارسایی کلیه یا مصرف داروهای سرکوب کننده ایمنی
  • تکنیک جراحی و به ندرت آلوده بودن محیط اتاق عمل نیز در افزایش احتمال بروز عفونت موثرند

 

تظاهرات بالینی عفونت ممکن است شامل:

افزایش درد ، گرما ، قرمزی و تورم در اطراف ناحیه آسیب دیده ، ترشحات سروزی ، التهاب اطراف پین یا اکسترنال فیکساتور

 

روش های درمان

کاهش بروز عفونت در شکستگی های اطراف زانو از طریق توجه بیشتر به پروتکل های پیشگیری و کنترل عفونت به خصوص در موارد شکستگی هایی باز امکان پذیرخواهد بود. اقدامات درمانی قابل انجام در موارد بروز عفونت می تواند  شامل موارد زیر باشد:

  • مراقبت و پانسمان و درمان موضعی زخم

  • تجویز آنتی بیوتیک خوراکی و یا وریدی
  • خارج کردن ادوات ارتوپدی و دبریدمان جراحی

دکتر مهران سلیمانها

متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو استاد تمام گروه ارتوپدی دانشگاه علوم پزشکی گیلان عضو انجمن جراحان زانو و آسیب های ورزشی

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا